Monday, November 19, 2012

သမရိုးက် ဘ ကုန္း ဟာ ၀ ၀ လင္ လင္ တနာ တက်င္





ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္ေျခခတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ လြယ္လင့္တကူပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မွားသြားတယ္
စာသားထဲမွာ စာသားထပ္ေနတဲ့ စာသား အထပ္ထပ္ေတြၾကားမွာ ခရင္မ္ ေရာင္စံုေတြ
ကၽြန္ေတာ္ ခရင္မ္ မၾကိဳက္ဘူးလို႕ ေျပာျပီးျပီဟာ
လက္ညႈႈိးထုိးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀င္တုိးတဲ့ နာနာဘာ၀ အေကာင္ေတြရဲ႕ ျဖဴစင္မႈဆိုလား
ေကာင္းေကာင္း မစစ္ထုတ္နုိင္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေတြ ေကာင္းေကာင္း မရဘူး
ရြက္ဆုတ္ ျပကၡဒိန္ကို ဆြဲဆုတ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ ရိုးသားစြာ စိတ္ေတြပဲ ျပဲျပဲသြား
ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး စာရိတၱအနားေတြ ဖြာၾက
ျမန္မာျပည္ သရုပ္မွန္၀တၳဳေခတ္ကလိုပါပဲ အင္တာနက္ေခတ္မွာလည္း ျပင္ပဇာတ္ေကာင္ေတြ
၀တၳဳဆန္ဆန္ ရိုးအသလိုလို ယုတ္မာၾက ေတာ္သလို တတ္သလို ေကာက္က်စ္ၾက
ျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာေတာ့ မီးပြိဳင့္ၾကီး နီရဲလို႕ ေနျပန္ပါတယ္
အသက္ေတြ ရလည္း အခ်စ္ေတြ ယူလို႕ မ၀နုိင္ေသးၾကဘူး လူ႕အက်င့္
မနက္ျဖန္ျပီးေတာ့ မနက္ျဖန္
တနဂၤေႏြ ျပီးေတာ့ ေသာၾကာလိုမ်ိဳး အယူသည္းမႈလား အယူသီးမႈလား
ကၽြန္ေတာ္ ရုန္းမထြက္နုိင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ပိန္ပိန္လိန္လိန္ လြတ္လပ္ေနပါတယ္
ေနာက္ဆံုး စိတ္မရတဲ့အခါ
အနားေတြကို ကတ္ေၾကးနဲ႕ ကိုက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပံုသြင္းပစ္လိုက္ေတာ့
ေကာင္းကင္နီနီၾကီးမွာ ၾကယ္စံုလစံု ထြက္လို႕။

၁၃ မတ္ ၂၀၁၂

မုိးအိမ္လူ

No comments:

Post a Comment