Wednesday, November 14, 2012

ငါ့က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ ဆိုးရြားေစေနတဲ့


. 



ငါ အရမ္း ပင္ပန္းေနတဲ့အခါ ဒီလို စကားလံုးေတြ ေရးဖို႕ မတတ္နုိင္ဘူး
ငါ အရမ္းမူးေနတဲ့အခါ ဒီလို စာသားေတြ ေရးသားဖို႕ မတတ္နုိင္ဘူး
ငါ လူေတြကို ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့အခါ ဒီလို ၀ါက်ေတြကို သဒၵါ မွန္ဖို႕ မတတ္နုိင္ဘူး
စာေရးဖို႕ ကဗ်ာေရး ဖို႕ ကုန္ၾကမ္းဆိုလား ေစ့ေဆာ္မႈဆိုလား ထိရွမႈ ဆိုလား အဲဒီ
တစ္ခုခုမွ မရွိတဲ့အခါ ငါ ဘာ စာ ကဗ်ာမွ ေရးဖို႕ မတတ္နုိင္ဘူး ထင္
ဘာမွ ေရးဖို႕ မရွိတဲ့အခါ ငါ ဘာမွမေရးနုိင္ဘူး
အဲ့ဒါကိုပဲ မေက်နပ္နုိင္ဘဲ ငါ့ စိတ္က တစ္ခုခု ေရးခ်င္ေနျပီး ငါ့လက္က မေရးနိုင္
စိတ္လို လက္ မရ အေျခအေနၾကီးနဲ႕ ငါ ဟာ ဘာမွ မတတ္နုိင္ဘူး
အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ
ငါ ပင္ပန္းေနတာထက္ ပိုျပီး ပင္ပန္းလာျပီး
ငါ မူးေနတာထက္ ပိုျပီး မူးေ၀လာျပီး
ငါ့ ေဒါသေတြ အဆံုးအစြန္ အထိ ေရာက္ရွိျပီးေနာက္
အဲဒီ ကိစၥက
ငါ့ က်န္းမာေရးကို ဆိုးရြာေစေနတယ္။


မုိးအိမ္လူ

၅ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၂

သို႕…… အခ်စ္


. 


ရိုးသားမႈကို ရိုးရိုးသားသား ေျပာျပခ်င္လို႕ ရိုးသားသူကို လိုက္ရွာတယ္
ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ျဖဴ ပန္းေရာင္ကေန အ၀ါေရာင္ကေန ခရမ္းရင့္ေရာင္ ေျပာင္းလဲျခင္း
ရွာေဖြ မရတဲ့အခါ ဒီအတုိင္းပဲ အစိုင္အခဲၾကီး အျဖစ္ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့ခံေနရ
မိုးေလ၀သ အေျခအေန အတိမ္းအေစာင္းမ်ားႏွင့္အတူ လူသားမ်ားလည္း ရြဲ႕ေစာင္း
ရိုးသားမႈဟာ ရိုးသားမႈအျဖစ္ အထင္အရွား အထင္အရွား မျဖစ္ေသးဘူး အခ်ိန္အခါ
မိုးတဖြဲဖြဲ ေနျခည္တေ၀းေ၀း ခ်မ္းတစိမ့္စိမ့္ စိုထုိင္း ရွင္သန္မႈ ရက္ဆက္
မေပ်ာ္ရႊင္ရတာေတြ မ်ားလာ၇တဲ့အေၾကာင္းက အိပ္ေရးမ၀ဘူး
ည ည မ်က္စိေတြ ေၾကာင္ျပိး အေတြးေတြ ေၾကာင္ စိတ္ေတြ ေၾကာင္
ေၾကာင္တစ္ေကာင္လို မေပါ့ပါးနုိင္တာ မရိုးသားလို႕ေပါ့ အခ်စ္ရယ္
ဆိုသလို တယ္လီပသီ ဆိုလား ဘာလား စိတ္ခ်င္း ဆက္မဆက္ ေတာ့မသိဘူး
ေဟာဒီ ရုပ္နာမ္မွာေတာ့ အတြင္းမီး တေျမ့ေျမ့ ဆႏၵလား ေလာဘလား အ၀ိဇၨာလား
ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ ယုတၱိမဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ ဒိုင္ယာေလာခ့္မ်ား သြတ္သြင္းထားျခင္း
ေလညွင္းတံတားကေနပဲ ၇ိုးရိုးသားသား ခ်စ္ေနခဲ့တာပါ အခ်စ္ရယ္
ကိႏၷရီ ေခ်ာင္းျခား သနားတယ္လို႕ေတာ့ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စကားလံုး မဖန္တီးမိ
ရိုးသားမႈကိုေတာ့ ရိုးရိုးသားသားပဲ ရိုးသားခ်င္တယ္ မရိုးမသား မပါဘဲ
၀ဋ္နာကံနာကိစၥမ်ား ယေန႕ညမွာပင္ အဆံုးသတ္ဖို႕ ရိုးရိုးသားသားပဲ
ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္…အခ်စ္။


20.7.12

မိုးအိမ္လူ

.၀ဋ္ေကာင္


. 


ပဲရစ္ေမွ်ာ္စင္ မဟုတ္ဘူး ႏွလံုးသား တစ္ရပ္စာ ဆိုလား
အဲဒီ အျပာေရာင္ေန႕စြဲမွာ အျပာေရာင္ ငွက္တစ္ေကာင္ အျပာေရာင္ တိမ္ေတာင္ေတြ
ရုိက္ခတ္သြားမိတာက အစ ဘ၀ရဲ႕ အက္ေၾကာင္းေတြ မရပ္တန္႕နုိင္ေတာ့ဘူး
ကမာၻတစ္ပတ္ အရွည္အိပ္မက္ မက္စက္လိုက္ရတာ ၀ဋ္ေၾကြးၾကီး တစ္ခုလိုမ်ိဳး
ဘယ္လို အေၾကာင္းတရားနဲ႕ အဲဒီ မီးပြိဳင့္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ကံမေကာင္းခဲ့သလဲ
အလိုေလာဘ တပ္မက္ျခင္းၾကီးစြာ ကမာၻကို လက္မလႊတ္နုိင္သလိုမ်ိဳးနဲ႕
ဥပါဒါန္ အုတ္ျမစ္ ခုိင္ခုိင္မာမာ လြတ္လမ္းမွာ အလင္းမေၾကြေသး
အျခား အျခားေသာ ဘ၀မ်ားကို မစာနာနုိင္ဘဲ အတၱ + မီး + ရဲရဲနီ
ဖုန္းေခၚသံေတြ ျပတ္ေတာက္ေနရင္လည္း အေကာင္းသား အခုေတာ့ အကုသိုလ္
ျမစ္ဖ်ားခံရာမွာ မိုးေရေတြ အစုအေ၀းမ်ားျပားသြားေတာ့
ေကာ္ဖီေတြလည္း အရသာမဲ့ကုန္ျပီ မူးယစ္ရီေ၀ အႏုတ္ဘ၀
စိုလက္စနဲ႕ လံုး၀ ပ်က္ျပယ္သြားတဲ့အထိ လံုး၀ စုတ္ျပတ္သြားတဲ့အထိ
ဘ၀သစၥာ သံသရာ သစၥာ အားလံုးေမ့ထားျပီး ေမာဟ သစၥာ တစ္ခုတည္းႏွင့္
ထိုအရာအား ပုဒ္မခ်ဖို႕ တြန္႕ဆုတ္ေနေသာ လက္တစ္စံုျဖင့္။


မိုးအိမ္လူ

ပစၥကၡ + မီး + ရွင္သန္မႈ


. 

မေျပာမဆိုခ်င္မိေသာ စိတ္ ပါးစပ္ ႏႈတ္ခမ္း အေရးတယူမဟုတ္ဘဲ ေလာခ့္ခ်ထား
ယမန္ေန႕ ဒိုင္ယာရီ ကြက္လပ္ၾကီးငယ္ က အစ ဒဏ္ရာ အတိမ္အနက္
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ၾကီး မဟုတ္ဘဲ လြတ္လပ္မႈက  ဘာ ဖရီးဒမ္ က ဘာ အစ သျဖင့္
သံေယာဇဥ္ အထံုးအၾကီးအေသး မီးနီ ျပမႈ မရပ္တန္႕ျခင္း ၾကိ္မ္တို႕ခံရမႈ
ဘယ္လမ္းက ျဖစ္ျဖစ္ စီးဆင္းမယ့္ ေရ။ ထို႕အတူ အလိုမတူ ၀မ္းေက်ာင္းေနရ။
ဘာသာစကားထဲမွာ ပိတ္မိေနျပီး ကဗ်ာဟာ ေရွးေရွးတုန္းကလို ေသွ်ာင္ထံုးနဲ႕ မဟုတ္ဘဲ
တြစ္စတာေလး ေသနတ္ပစ္သလို ဘိုေကပဲလား အဲဒီလို မေသခ်ာမႈ
မဲျပာပုဆိုး မနက္ျဖန္ေတြထက္ စာရင္ မနက္ျဖန္သာမယ့္ ေန ထဲမွာ ပိုးမႊားေတြ ပို
ပိုလာမလား ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကတည္းက စြဲကပ္ခံရတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕
ေကာ္ဖီဒကာေတြ ေန႕စဥ္နဲ႕ အမွ် ရွာေဖြေနရတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္ အရာရွိငယ္
ဘ၀က ေႏြ မိုး ေဆာင္း မခြဲမျခား တစ္ရာသီတည္း ပူေလာင္အုိက္စပ္ေနေၾကာင္း
ဒီမိုကေရစီ နုိင္ငံေတာ္ အသစ္က်ပ္ခၽြတ္ၾကီးမွာ နုိင္ငံကို ထမ္းပိုးထားရသူလိုလို
ပ်င္းရိျခင္း အေလ့အထ က်န္းမာေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ေနာက္ဆက္တြဲ လူမႈေရး ၾကမ္းတမ္းမႈ
နာရီလက္တံနဲ႕အတူ ေရြ႕ေနတဲ့ စိတ္ ထဲ ေလွနံဓားထစ္ ေတြ လက္ခေမာင္းခတ္ ဟစ္ေၾကြး
နားညည္းတယ္ ဘယ္လို ဆင္ထားမွန္းမသိတဲ့ ဖဲထုပ္ထဲမွာ ဘယ္လိုနံပါတ္မ်ိဳးနဲ႕
ဘ၀က ဖဲခ်ပ္ေပၚမွာ ကပ္ခြာလုပ္ထားမလဲ လိုလားသည္ ရွိေသာ္ မရွိေသာ္
ရက္စြဲ အစုတ္အျပတ္ထဲ စိတ္စြဲအမွားေတြကို စတာပလာနဲ႕ ခ်ဳပ္ထားလ်က္ တန္းလန္း
ကမာၻျပီးေတာ့ ကမာၻပါ အျခား အခ်င္းအရာၾကီးၾကီးမားမား မရွိ ဘ၀ျပီးေတာ့ ဘ၀ ပါ
ထို႕အတူ စကားလံုး အယိုအဖိတ္မ်ားအားလည္း ကဗ်ာျပီးေတာ့ ကဗ်ာအျဖစ္။

24.4.12

မိုးအိမ္လူ

.မွန္ထဲက ပံုရိပ္မွာ ျဖတ္ေျပးေနတဲ့ စကားလံုးေတြဟာ …..


. 



မမွားဖူးတဲ့ ကိစၥေတြလည္း ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ မွားဖူးတဲ့ ကိစၥေတြလည္း ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္
ဘယ္သူ႕အေပၚမွာမွ အလင္းေရာင္ မသမ္းဖူးတဲ့ ျပတင္းတံခါး တစ္ခ်ပ္ ။
ဒီေန႕ စားသံုးသမွ် ျပန္အန္ခ် ၾကည့္ေတာ့ အေရးေတာ္ပံုနဲ႕ မဆုိင္တာေတြပဲ ေခါင္းထဲ၀င္တယ္။
တကယ္က ကိုယ္လည္း ကိုယ္ယံုၾကည္ရာနဲ႕ ကိုယ္။ ကိုယ္ မယံုခ်င္တာကို မယံုခ်င္သလို လုပ္လို႕ လုပ္ဖို႕
ပ်င္းစရာပါ။ အားလံုး အရြဲ႕အေစာင္း ဇာတ္လမ္းေတြမွာ ေပ်ာ္၀င္ေနၾကတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ။
ေလေပၚက ျမိဳ႕ၾကီး ျပၾကီးမွာ ခင္ဗ်ားတို႕ ေပ်ာ္ေနျမဲ ေပ်ာ္ေနဆဲ လုပ္ၾကီဦးမလို႕လား။
သူတို႕ က စစ္ ဆို မင္းကလည္း စစ္ လိုက္တာပဲ။ သူတို႕က မီး ဆို မင္းကလည္း ပူလိုုက္တာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာသမွ် ပံုျပင္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေၾကာင္း အမွာစာမွာ ေရးထားတယ္။
မမွီ၀ဲဘဲ မကင္းနိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီ ျဖစ္ေနက် ဇာတ္လမ္းၾကီးထဲမွာ ငါ ဟာ ျပာတာတာ
ဘယ္သူသိဖုိ႕ လိုမလဲေတာ့မသိဘူး။ လုိလို မလိုလို လိုအပ္ခ်က္တုိင္းဟာ စစ္မွန္ဖို႕ ဘယ္သူမွမစစ္ေဆးနုိင္
ပရီးမီးယားလိဂ္ မၾကည့္နုိင္တဲ့ ဒုကၡနဲ႕ ။ စိတ္အာသာေျပ ဇာတ္ကားေတြ မၾကည့္နုိင္တဲ့ ဒုကၡနဲ႕။
သူသူ ငါငါ ဘာသာတရားေရွ႕ေရာက္ေတာ့လည္း ခပ္တည္တည္ပဲ ၀ပ္တြားလိုက္ၾကတာပဲ
ဘာမွ မရွိတာ ဘယ္သူ သိနုိင္မလဲ။ ျဖည္ေနက် အထုပ္ကို ေန႕စဥ္ မျပတ္ ျဖည္ရင္း မိုးသည္း ေလသည္း။
ဒီႏွစ္ မိုးေခါင္ေတာ့ ပူတာေပါ့။ ဒါပဲ သိတဲ့ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္က ေစ်းသည္နဲ႕ ။ ဒီႏွစ္မိုးေခါင္ေတာ့ မဖူလံုေတာ့ဘူးေပါ့။
သိေနက် ညီမွ်ျခင္းပါဘဲ။ အားလံုး သိေနက် ေမ့ေနတဲ့ ညီမွ်ျခင္းေတြ။ ေစ်းေပါေပါနဲ႕ ထုတ္ေရာင္းလိုက္ေတာ့။
ကမာၻေျမအတြက္ သီခ်င္းဆိုတာေတြကလည္း ေခတၱ ခဏ ထက္သန္မႈကေန လြင့္ထြက္လာတဲ့ ေရာင္စံု ကဒ္ျပား
ထိတ္ဟယ္ လန္႕ဟယ္ သတင္းေတြ ေန႕လြဲ ညစာ အိပ္မက္ မက္ရင္း ၾကယ္မသာရင္ မုိးအံု႕လို႕ပဲ ။ ဘာခက္လဲ။
တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနတာလား။ ငါကပဲ ဟို ဇာတ္ကားထဲက မင္းသားလို ျဖစ္ေနတာလား။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။
ဘာလို႕ လူတုိင္း မင္းသား ျဖစ္ေနျပီး ။ ဘာလို႕ လူတုိင္း ဇာတ္ပို႕ ျဖစ္ေနျပီး။ ဘာလို႕ လူတုိင္း ဗီလိန္ျဖစ္ေနျပီး။
မိုးလင္းေတာ့ အိပ္မက္ေတြ ထ ေျပးကုန္ေရာ။ အမွားေတြက်န္ ။ အမွန္ေတြက်န္ ျပီး။ သမိုင္းေတြ ခ်န္ျပီး။
သက္တမ္းျပည့္ အေရျပားနဲ႕ သက္တမ္းႏု စိတ္ထားေတြ ရြက္ပိုးျပီး ။ မုိးလင္းေတာ့။

24.9.12
မိုးအိမ္လူ

ရပ္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ မွာ အာမခံ သက္တမ္း ကုန္ေနျပီ


. 


ယံုတစ္ခ်က္ မယံုတစ္ခ်က္။ အဲဒီခ်ိန္းဆက္ေတြ တဂ်ိဳးဂ်ိဳး တဂၽြတ္ဂၽြတ္။
လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို ေဟာဒီ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေခၚဆိုပါ စိတ္ထဲကအတုိင္း
မႏွစ္သက္တာေတြ စိတ္ထဲထား ႏွစ္သက္တာေတြ ထိန္းမနုိင္ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္
တနလာၤလူမ်ား ႏွစ္ခါေသၾက၏။ ကမာၻတစ္ပတ္မလည္ခင္။
ယမန္ေန႕က ကိစၥမ်ားအား ယမန္ေန႕က စိတ္မ်ားျဖင့္ ယမန္ေန႕ကလိုပင္ ယေန႕
အေသခံ ဗံုးခြဲျပီးေနာက္ သူ၏ေနာင္တမ်ား ျပာက်သြားခဲ့
ပိုးမႊားတုိင္းဟာ ေရာဂါျဖစ္ဖုိ႕ မေသခ်ာေပမယ့္ ေရာဂါပိုးမႊား
ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ၾကြယ္၀မႈက ( ) စိတ္ဓာတ္ ဆင္းရဲမႈက ( ) စိတ္ဓာတ္
၎လစ္ဟာခ်က္မ်ားအား ရွာေဖြ ျဖည့္ဆည္းျပီးေနာက္ သင္
အကၽြတ္တရားရနုိင္ျပီး ျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္မွာ ငုတ္ရိုက္ထားေသာ
သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႕ ကိစၥျပႆနာမ်ားသည္လည္း ပူပင္စရာ
ရုပ္ရွင္ရံုမွ အထြက္ လူငယ္မ်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ႏြမ္းလ်လန္းဆန္းေနတယ္
ကိုယ္ကလည္း ပူတင္လို ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႕ လူဆိုးမလုပ္တတ္
သမၼတၾကီးက အစ ကမ္းနားလမ္းမွာ မုန္႕ဖိုးေတာင္းတဲ့ ကေလးေတြ အထိ
ဟို စကားလို သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာဆိုတာ ရွိၾကျပီး ျဖစ္၏
ဆက္စပ္၍ အတၱစိတ္သည္လည္း ၾကီးေကာင္ၾကီးမား ရွိေနျပန္ရာ
ဘယ္သူမွ မမွားေသာ ေရွ႕ေနမ်ားႏွင့္ မေသေသာ ေဆးသမားမ်ား
မမွားၾကပါဘူး ေသဖုိ႕ကေတာ့ ကံ ကံ၏အက်ိဳး ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္တယ္
သင့္ေၾကာင့္ဆိုျပီး ထုိးေသာ လက္ညႈိးမ်ား မပုပ္မသိုး လတ္ဆတ္
ခုႏွစ္ရက္ ေကာင္းဆိုး ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာ ကိစၥမ်ား  ဤတြင္
ႏႈတ္ပိတ္ေနပါသည္ စကား၀ွက္ေမ့ေနပါသည္ အသံုးျပဳသူ အမည္
မမွတ္မိပါ။ အေကာင့္အမည္လည္း သတိမရပါ ။ ထုိ႕ေၾကာင့္
သင္ ပိုင္ဆိုင္သမွ် ဆံုးရႈံးသြားပါျပီ ။ ေပးေ၀မႈမ်ားအတြက္
မိတ္ေဆြမ်ားထံမွ ျပန္လည္ေတာင္းယူရန္သာရွိ။

6.9.12
မိုးအိမ္လူ

ျမိဳမိတဲ့ အျမီးက ကိုယ့္ဟာ ဟုတ္မဟုတ္


. 


ေနာက္ခံအခင္းအက်င္း။ ေတာေတာင္ ေရေျမ။ တစ္ခုခုေတြ တစ္ခုျပီး တစ္ခု အခိုးအေငြ႕ေတြ အပါအ၀င္
ၾကြက္ကိုက္ရာတေလွ်ာက္ ငါ သံေတြ ငါတုိ႕ သံေတြ ဖြာလန္ၾကဲ ေအဒီ ႏွစ္ေထာင္အလြန္
ဘ၀အေပၚ မက္စက္မႈ အ၀ိဇၨာ တဏွာ အၾကီးစားၾကီးနဲ႕ ေလွ်ာက္လမ္းေတြ ေပ်ာက္ပ်က္ရ
မျပီးဆံုးတဲ့ ၀ါက်ေတြ စာရြက္ကုန္ေတာ့ တို႕လို႕တန္းလန္း အမွ်င္တန္း ရွည္ရွည္ စိတ္
အပုပ္နံ႕ထြက္ ေဘာ္ဒီၾကီး လိုအပ္တာထက္ ပိုျပီး အနံ႕ မလႈိင္ေအာင္ အဆင္ေျပရာေတြနဲ႕
အဆင္ေျပေနေၾကာင္း လစ္ေနတဲ့ စိတ္ထဲကို အညစ္ေရာင္ေတြ ညွစ္ခ်ခံထားရသလား
သက္တမ္းတစ္ခုျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ သက္တမ္းတစ္ခု ပုထုဇဥ္ ပီသမႈ ဘယ္ေလာက္
ပရ ဘယ္ေလာက္ အတၱ ဘယ္ေရြ႕  ရြတ္ေနက် ဇာတ္နိပါတ္ၾကီးထဲက အတုိင္း ဒီဟာေတြခ်ည္း
သိ သိ နဲ႕ မုိက္ သိ သိ နဲ႕ ေမွာင္ သိသိဟာ သိသိ အျဖစ္ သက္သက္ ေက်ာက္စစ္တံုး
ေႏြအကုန္ မိုးအကူး မင္ရည္က်ဲ ရွင္သန္မႈ ေတြ မိုးခါးေရ ထပ္ေပါင္းမႈ ျဖစ္စဥ္နဲ႕
အညွိအေၾကး ထုထည္ေတြသာ တက္လာတယ္ အဲဒီ လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႕ ေ၀းရာကို
မေရြ႕နုိင္ေသးသမွ် ဟမ္ဘာဂါ ကိစၥ ေမ့ထားျပီး ပဲျပဳတ္နဲ႕ ထမင္းၾကမ္း ကိစၥကိုပဲ
ေျမာက္ဘက္ျပီး အေနာက္ဘက္ တံခါးေတြ ပ်က္ေနတဲ့ အိမ္ထဲမွာ ေၾကာင္ေအာ္သံေတြ
ဆူတယ္ကြာ။ မႏွစ္ကလည္း ဒီလိုပဲ။ လူေတြသာ ေျပာင္းတယ္။ ဇာတ္လမ္း မေျပာင္းဘူး။
ရိုးအီလာေတာ့လည္း ရိုးအီလာသလို ရိုးရိုးၾကီးပဲ စကားလံုးေတြကို ကာရန္ နေဘ ျပန္ခ်ိတ္ရမလား
ခ်ိတ္။

မိုးအိမ္လူ