အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ဘယ္သူ႕ဆီက ငွားရမ္းထားပါသလဲ

ကိုယ္ကို လြတ္ေအာင္ ရုန္းလိုက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကေန လြတ္ေအာင္ ရုန္းလိုက္တယ္

အေသြးအသားေတြ ၾကားမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ အစိုင္အခဲ သက္တမ္းရင့္ေတြ

တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသြးေၾကာထဲ တစ္ေယာက္က ထုိးသြင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္

မလုိလားအပ္တဲ့ အသားေသမႈေတြနဲ႕ အားလံုး မီးခိုေစာ္နံခဲ့ၾကတယ္

ပါးစပ္က တစ္ေပါက္

အသံက တစ္သံ

စကားက တစ္မ်ိဳး

ေထာက္ပံ့ ခံစားခ်က္က တစ္မည္

သီးျခား ေတြ စုစည္း ေပါင္းစပ္ျခင္းအားျဖင့္ အသံဗံုးမ်ားေဖာက္ခြဲၾကတယ္

ျမင့္တဲ့ အပင္က ေလတုိက္ခံရတယ္ ေျပာျပီး ခပ္တည္တည္ ျမင့္တက္သြား

နိမ့္တဲ့ အပင္က အနင္းခံရတယ္ ေျပာခ်ိန္မရလိုက္ဘူး

ျမိဳ႕က ရပ္ကြက္တစ္ခုတည္းနဲ႕ကို ပြဲစည္ေနေတာ့တယ္

အားလံုး လမ္းေပၚေရာက္ေနၾကျပီ

ဘာေၾကာင့္ ညာေၾကာင့္ရယ္ မသိဘူး

အားလံုး လမ္းေပၚေရာက္ေနၾကျပီ

လမ္းမွန္ရင္ ေဘးကန္ခံရမယ္

လမ္းမွားရင္လည္း ေဘးကန္ခံရမယ္

ေဘးကန္ခံရဖုိ႕

အားလံုး လမ္းေပၚ ေရာက္ေနၾကျပီ။

မိုးအိမ္လူ

ရွိတ္ထားတဲ့ ဖဲခ်ပ္ေတြကို ကံၾကမၼာလို စီျပီးေတာ့ သမိုင္းလို စဥ္

ေလညာအရပ္မွာေတာ့ အခ်စ္ မရွိေတာ့ဘူး ထင္။

ေနျခည္ဟာ အပူေလာင္ ေနခဲ့တာလည္း ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ျပီမို႕။

စခန္းသိမ္း မိန္႕ခြန္းေလး ေျပာပါဦး။

ေရြ႕တယ္၊ လ်ားတယ္၊ အလ်ားလိုက္ ေရြ႕တယ္။

အဲဒီ နယ္နိမိတ္မွာေတာ့ အမွာစကားထက္ အမွားစကားေတြပဲ ေက်ာက္ထက္မွာ အကၡရာအျဖစ္တင္။

တစ္ေၾကာင္း တစ္ဂါထာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အဆန္း။

လႈပ္ကာ လႈပ္ကာနဲ႕ပဲ အဲဒီႏႈတ္ခမ္းဆီက စကားလံုးေတြ လိမ့္က်လာေလရဲ႕။

ညွီေစာ္နံေနတဲ့ လမ္းၾကားထဲမွာ ႏွာေခါင္းကို အေရးအရာလုပ္ ပိတ္ေပးမယ့္ လက္ မရွိ။

က်ိဳ႕ထိုးေနတဲ့ သက္ရွိဟာ စာေရးတဲ့အခါမွာ အခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြ တြန္႕တက္သြားတတ္တယ္။

အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳး ျဖစ္တာပါပဲေလ။

စိတ္နာလို႕ မရခဲ့တာ နင္ ယံုစမ္းပါ …ဒါဟာ လင္းနစ္ရဲ႕ သီခ်င္းစာသား အပိုင္းအစ။

မင္း မ်က္ႏွာျမင္ရင္ ေအာ့အန္ခ်င္တယ္…ဒါဟာ Big Bag ရဲ႕ သီခ်င္းစာသား အပိုင္းအစနဲ႕ အလားတူ။

အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေတြရ႕ဲ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြဟာ ေဟာဒီ ညေနခင္း လမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္မွာ စြန္႕ပစ္ ပစၥည္းအျဖစ္။

ဒီေန႕ဟာ တနဂၤေႏြေန႕ တစ္ေန႕ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္နုိင္ရဲ႕။

ရမ္ တစ္လံုး ဆြဲျပီး သစ္ပင္ေပၚတက္သြားတဲ့ ေမ်ာက္လည္း အခုထိ ျပဳတ္က်မလာေသးဘူး။

ေမွ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္ …တနလာၤေန႕ကေန တနဂၤေႏြ ေန႕ အထိ။

ေန၀င္ မီးျငိမ္း ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ရဲ႕ ရာဇ၀င္ဟာ သိပ္ျပီး ေသြးပူစရာမေကာင္းတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ။

အဲဒီမွာ သက္ရွိေတြ ရွိတယ္။ သက္ရွိေတြ ရွိေနခဲ့တယ္။ အသက္ေတြ ရွိေနခဲ့တယ္။

လယ္ေတာစပ္က ဒတ္ဒတ္ျမည္သံ ဘာသံလဲ ေ၀့။

ေခတ္က ဘယ္ဘက္ အိတ္ကပ္။ စနစ္က ညာဘက္ အိတ္ကပ္။ အိတ္ကပ္ေတြ လံုေအာင္ ပိတ္ထား။

ျမိဳ႕ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ စက္ရုပ္က်င့္ စက္ရုပ္ၾကံပါ။

ရိုက္သြင္းထားတဲ့ သံဟာ အဆိပ္တက္တာလား သံေခ်းတက္တာလား သံေခ်းတက္လို႕ အဆိပ္တက္တာလား။

ေျမစာပင္ဟာလည္း ကၽြဲႏွစ္ေကာင္သာမရွိခဲ့ရင္ လွေနမွာ။

ဒီကဗ်ာမွာ နံပါတ္စဥ္မပါရတဲ့ အေၾကာင္းက မေရရာမႈကို အလွေပၚေစခ်င္လို႕ပါ။

ဒါပါပဲ။ ဒီထက္ပိုျပီး ဒါပါပဲ။ ေက်းဇူးပါ။ အားလံုးကို ေမတၱာပို႕ပါတယ္။

မိုးအိမ္လူ

၁၇.စက္တင္ဘာ. ၂၀၁၄

လြန္ခဲ့တဲ့ မိုးတြင္းတုန္းက

ဝတ္ထားတဲ့ အေပၚထပ္အက်ႌႏြမ္းလ်က ရာသီဥတုဒဏ္ ေကာင္းေကာင္း မခံႏိုင္ဘူး
ေျခလွမ္းဟာ ေ႐ွ႕ကိုတိုးေနရဲ႕လားလို႔ သံသယျဖစ္မိရေလာက္ေအာင္ တိုက္ေနတဲ့ေလက ျပင္းတယ္
ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးဟာ ေဆးလိပ္မေသာက္သင့္တဲ့ အေျခအေနတစ္ခု
ပခံုးကို တိုက္သြားတဲ့ လူကို လည္ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ေက်ာျပင္ပဲ ျမင္ရတာေပါ့
႐ူးပါ့ကြာ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေျပာမိတာ ဒီကာလအတြင္း ငါးႀကိမ္႐ွိသြားၿပီ
အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္ထားတဲ့ လက္ဟာ ဘာမွမ႐ွိတာကို အတင္းလိုက္႐ွာေနတုန္း
တစ္ခုခုမ်ားေတြ႔ရင္ျဖင့္ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ေသမိမလားပဲ
ဟာ...ကိုသစၥာ
ခင္ဗ်ား လူမွားေနၿပီ
လက္မွတ္က ဘယ္နားထိုးထားခဲ့ရမလဲ
ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ဖို႔ လက္မွတ္ထိုးမွာလဲ
ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ အတြက္ေလ
ခင္ဗ်ား ေနရာမွားေနၿပီ
အသံတိတ္တိုက္သြားတဲ့ ကားႏွစ္စီးဆီကေန ဟာသေတြ ရဲခနဲ ျဖာက်လာတယ္
ယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈအျဖစ္မ်ားတဲ့ ဒီလမ္းမႀကီးေဘး ဘယ္လိုေရာက္လာခဲ့သလဲ
ခရီးဆက္ေတာ့မယ္ ဆရာ...လိုက္မွာလား
ဘယ္သြားၾကမွာလဲ
မူလဆံုမွတ္ဆီကို
ေနခဲ့ေတာ့မယ္
ရာသီဥတု ဟာ ဆိုးရြားေနတုန္း
အက်ႌရဲ႕ ၾကယ္သီးတစ္လံုး ျပဳတ္ထြက္သြားတယ္
အိတ္ကပ္ထဲက လက္ကို ထုတ္ၿပီး ထိန္းထားရတယ္
ေသခ်ာတာကေတာ့ အေျခအေနဟာ ေဆးလိပ္ေသာက္ဖို႔မသင့္တဲ့ အေျခအေနပဲ။

မိုးအိမ္လူ
18 Oct 2015

ျပဇာတ္

လြယ္လင့္တကူ ေတာ့မဟုတ္ေပဘူး
သူ႔စိတ္ကူး အတိုင္း
ငါတို႔
႐ွင္သန္ရဲခဲ့ၾက။

မိုးအိမ္လူ
၁၆ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၅

( ၀၀၂၄ )

သစ္ရြက္ေတြ
အစိမ္းလိုက္ေႂကြခဲ့ၿပီးႁပီပဲ

သစၥာ တရားက
သစၥာ တရားမွန္ေၾကာင္းျပစရာမလိုတဲ့အေၾကာင္း
သစၥာ စကားအေျပာမ်ားသူေတြ သိရင္ေကာင္းမယ္။

16 Oct 2015

( ၀၀၂၃ )

ပစၥကၡ ကာလ၌ တည္ေသာ
တရားသည္
ခါး၏။

ထိုတရားတို႔တြင္
ကိုးကြယ္က်င့္ၾကံအားထုတ္ ပြားစီးၾကသူတို႔သည္
ပို၍ ခါး၏။

၎ပုဂိၢဳလ္တို႔အရိပ္ဝယ္
မွီခို က်ိဳးကုတ္ ဘဝလုပ္ေနရသူတို႔မယ္
ဆိုဖြယ္ရာမ႐ွိေတာ့ၿပီ။

16 Oct 2015

႐ုုပ္႐ွင္ဟာ ႐ုုပ္႐ွင္ျဖစ္ဖို႔ ႐ုပ္ ႐ွင္ခဲ့ၿပီးသား

အခုခ်ိန္ထိ
ဗိုဒီေမာ့ ကို နာမည္တပ္မေျပာရဲသူေတြ
အမ်ားႀကီး႐ွိေသးတယ္

အခုခ်ိန္ထိ
ဟယ္ရီေပၚတာ ကို မုန္းတဲ့သူေတြ
အမ်ားႀကီး႐ွိေသးတယ္

အသက္႐ွင္ရင္သန္ၿပီးေရာ စိတ္နဲ႔
ခပ္ညံ့ညံ့ေမွာ္ဆရာေတြဟာ
လူေတာထဲမွာ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ။

မိုးအိမ္လူ
၁၄ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

အေျပာ ႐ွစ္ဆယ္ အျပ ႏွစ္ဆယ္

ဘာမွမေျပာရင္လည္း အျခားဘာမွေျပာစရာမ႐ွိ
အသိေပးခ်က္။သတိေပးခ်က္။စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈ။
ဘယ္သူမွားသလဲ။ ဘယ္သူမွန္သလဲ။
႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္လမ္းၿပီးဆံုးကာနီးအထိ
မသဲကြဲၾကေသးဘူး။

မိုးအိမ္လူ
၁၄ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

မ်က္ႏွာျပင္ကို အသာအယာ သပ္ခ်ထားသမွ်

ကိုယ့္ကိုယ္ကို screenshot ထား တယ္
လမ္းခ်ိဳးလမ္းေကြ႕ေတြဟာ အခ်ိန္မေရြး Reportအထု မခံရဘဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားနုိင္သလို
စာမတတ္ေပမတတ္ေတြရဲ႕ ခလုတ္မွားႏွိပ္ျခင္းေတြကေနလည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္းခံရနုိင္တယ္
ေရြ႕လ်ားမွဳတိုင္း ထိေတြ႕မွုတုိင္း မွတ္တမ္းတင္ပံုရိပ္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ျပုလုပ္ျခင္း
စာတိုစာစမ်ား ကေယာင္းကတမ္း ရိုက္ႏွိပ္ ေရးပိုစ့္ျခင္း
ကာကြယ္ျခင္းဟာ ကုသျခင္းထက္ အျမဲတမ္း ပိုေကာင္းခဲ့ပါတယ္
အခုေတာ့ စိုစိုရႊဲရႊဲ
ထီးမပါတဲ့ မိုးရာသီေန႕ေတြမွာဆို ခ်စ္ခဲ့ဖူးတာေတြ အကုန္ေမ့
ကိုယ့္ အတၱေလေတြ မိုးေရစိုစြတ္ပ်က္ျပယ္သြားမွာကို ေသမေလာက္ေၾကာက္ရြ႕ံတတ္လာခဲ့ျပန္ျပီ
မတုိင္ခင္ screenshot
တိုင္းေဒသၾကီးအစြန္က ျမိဳ႕ေသးေသးေလးတစ္ခုကေန
တိုင္းေဒသၾကီးအလယ္က ေမဂ်ာျမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုဆီလာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
သတင္းမိတဲ့အခါ မိ မိုးမိတဲ့အခါ မိ
ဒါေတြဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လြမ္းစရာလား စိတ္ပ်က္စရာလား အားတက္စရာလား
တစ္လားလားနဲ႕  လားခဲ့တာလဲ ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာခဲ့ျပီ
အဲဒီေန႕ေတြ တုန္းက screenshot မလုပ္ေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိ
မျမဲတဲ့တရားေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ တဖ်ပ္ဖ်ပ္
အသိ သတိတိုင္းကို တဖ်ပ္ဖ်ပ္
ဖ်ပ္ခနဲျပီးေတာ့ ဖ်ပ္ခနဲပဲ မက္မိုရီကဒ္ထဲ ကူးေျပာင္း
ႈႈဦးေႏွာက္ဗလာနဲ႕ စိတ္အလြတ္ၾကီးနဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြကိုscreenshot ျပီးရင္း
shot ....။။

Moe Eain Lu
14 Oct 2015

တံခါးေစာင့္

ၾကယ္ပြင့္ေတြအေၾကာင္း
မေျပာခ်င္ဘူး
(ေကာင္းကင္ေရာ၊ေျမျပင္ေရာ။
လင္းပြင့္တာေရာ၊ ေမွးမွိန္တာေရာ။)

မနက္ျဖန္ေသာက ကို
ျဖန္႔ၿပီး ေက်ာခင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အေတြးနဲ႔ ထြန္းညႇိလိုက္တယ္
အလင္းေပါက္။

မိုးအိမ္လူ
၁၈၀၃၂၀၁၅

ေမွာက္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ထဲမွာ ျပည့္လွ်ံ ေနတဲ့အရာ

မယံုၾကည္ျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ ၿငိမ္သက္ေစတယ္။
အျပန္အလွန္။
အခ်ိန္ကာလအေၾကာင္း ေျပာၾကတိုင္း အတိတ္ကာလကိုပဲ ထင္သာေစတယ္။
သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြေၾကာင့္ ေျခသံဟာ ညံခဲ့တယ္။
ညေနခ်ိန္ ေကာ္ဖီ မဟုတ္ဘူး။
ညဦးခ်ိန္ ဝီစကီ မဟုတ္ဘူး။
ေမတၱာ ဟာ အရည္လို႔ ဘယ္သူ ေျပာခဲ့သလဲ။
စဥ္းစားတယ္။
အက္ေၾကာင္းထေနတဲ့ အနာဂတ္ဟာ အပူေလာင္ခဲ့လို႔ ျဖစ္တယ္။
ေမတၱာ ေရ ဟာ ေအးျမ ေအးခ်မ္း တာကေတာ့ အေသအခ်ာ။
မေန႔က ဝတ္ခဲ့တဲ့ အက်ႌကို ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး ဒီေန႔ ျပန္ဝတ္တယ္။

ငါ့ဘဝဆိုတာကလည္းကြာ ဆိုဒ္မကိုက္တဲ့ အက်ႌဝတ္ထားရသလိုပါပဲ။
အျမဲတမ္း အသက္႐ွဴ ၾကပ္။
ျမင္ရတဲ့လူေကာ ဝတ္ရတဲ့လူေကာ ဘယ္ေတာ့မွ စမတ္မက်။
စိတ္ဓာတ္သာ က်ခဲ့တယ္။

မိုးအိမ္လူ
၁၇၀၃၂၀၁၅

ေႏြ သတင္းဟာ သီခ်င္း မျဖစ္

မသာမယာ သတင္းေတြ မျပတ္
စိတ္အာရံုက ေဒါသတရားအတိုင္း
ေႏြေရာက္ၿပီဆိုေတာ့လည္း
အပူလိႈင္းေတြ တလိမ့္လိမ့္တိုက္ဦးမွာေပါ့

ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ခ်ည္အက်ႌေလးလည္း ႏြမ္းေလ်ာ့ေနခဲ့ၿပီ
စကားဓားေတြလား
ဓားစကားေတြလား
ထိေတြ႔ဆက္ဆံမိသမွ်ဟာ ၾကမ္းတမ္းၿမိ႐ွ
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ သည္းခံစိတ္ေလးလည္း ကြဲ
ေၾကမြလ်ေနခဲ့ၿပီ
မီးခိုးတန္းေတြရဲ႕ ႐ုန္းႂကြမႈဟာလည္း
တကယ္ေတာ့ အထီးက်န္စရာ
ေမတၱာ တရားအေျခခံတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့
ေန႔စဥ္ ႐ွဴ႐ိႈက္ခ်င္ေသးရဲ႕
ရနံ႔ေကာင္းတို႔ ေသလြန္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း
ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ေလးကို
အိပ္မက္ေလးအတိုင္းပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။

မိုးအိမ္လူ
၁၆၀၃၂၀၁၅