စစ္တမ္း

စစ္တမ္း

စိတ္လို လက္ရ အမွားေတြနဲ႕
က်ဥ္းက်ပ္သြားတဲ့ စိတ္ဧရိယာ 24
ခံစားရတာ မေကာင္းတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ
သီခ်င္းေတြ ( ဘာမွ ငါ မၾကားခ်င္ဘူး မသိခ်င္ဘူး
ငါ့ဘ၀ကို ငါ့ဆီေပးပါ..။
ျဖဴစင္ခ်ိန္ေတြ ျပန္မရဘူး
အေရာင္ေတြ ေပစြန္းလို႕
ငါ့ဘ၀ ယံုနုိင္သူ မရွိေတာ့ ) ဆိုညည္းမိတဲ့ အေျခအေန တစ္စိတ္တစ္ေဒသဟာ
ေမွာင္ရိပ္ထုိးတဲ့ ဘ၀ရဲ႕ အပိုင္းအစ ေတြအျဖစ္

အသက္ေတြလည္း ျပန္ျပန္ ငယ္မသြားေတာ့ဘူး
ျပန္ျပန္ ငယ္မသြားတဲ့ အသက္ေတြကို ဆြဲဆန္႕ထုတ္ရင္း
တံဆိပ္ေတြ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ( ကဗ်ာဆရာ။ အင္ဂ်င္နီယာ ။
ခပ္ေၾကာင္ ေၾကာင္။ ဘာမွမသိ )
ရွာရမလား မရွာဘူးလား လိုခ်င္မိသလား မလိုခ်င္မိဘူးလား
ဒီလို လစ္ဟ ေနတဲ့ စိတ္ကြက္လပ္ေတြ လည္း

ေန၀င္ေနထြက္ မရႈရိႈက္သင့္တာေတြပဲ ျပည့္ေနတဲ့
တစ္ဦးပိုင္ ေလထုထဲ
အညစ္အေၾကးေတြမွန္း သိသိၾကီးနဲ႕
ခႏၶာ ထဲ ထုိးထည့္ေနမိ
ဒီလိုပဲလား ဒီလိုပဲလား D လိုဆိုရင္ေတာ့
ဘ၀ဟာ မလွေတာ့သလို အသက္ရႈရတာလည္း မလွေတာ့ဘူး
ဆိုလိုရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ကိုယ့္ဘာသာ ရွာေဖြ ေဖ်ာက္ဖ်က္ရင္း
( ကဗ်ာေတြ ေရးခ်င္တဲ့စိတ္ကို မရဲရင့္နုိင္မႈက အေသသတ္တယ္။
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအလုပ္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္နုိင္မႈကို
၀ါသနာထဲ အန္အန္ခ်ရတဲ့ ေန႕စြဲေတြအတြက္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လိပ္ျပာမလံုမႈေတြ ခဏခဏ ။ )
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ေတြမွာ ဆုေတာင္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္/ငါ ထဲက
အတၱ/ ေလာဘ / မာန္မာန / ေမာဟ မ်ား။

မိုးအိမ္လူ

ဆံုးမတာလိုလို သြန္သင္တာလိုလိုနဲ႕ လာလာပြတဲ့ စကားလံုးေတြ

ကဲ စၾကမယ္ တစ္ ကဗ်ာပြပြၾကီးေတြ တဲ့ ပြတယ္ဆိုတာ ဘာတုန္း ေဖာင္းတာေပါ့ ေအာ ေဖာင္းတယ္ဆို မပိန္ဘူး ထားပါ ကဗ်ာပြပြၾကီးေတြ မေရးနဲ႕ ကဗ်ာပြပြၾကီးေတြ ဖတ္ရရင္ စိတ္ေတြ ပြပြလာျပီး အက်ီပြ ေဘာင္းဘီပြေတြ ၀တ္ အဲဒီလို စတို္လ္နဲ႕ ကဗ်ာပြပြၾကီးထဲက စကားလံဳးေတြ ေလွ်ာက္ရြတ္တဲ့အခါ ရက္ပ္ပါလို႕ လူထင္သြားမလား လူထင္ မထင္ ေတာ့ မသိဘူး ငေပါလို႕ေတာ့ ထင္ၾကမွာ အမွန္ ကဲ ဆက္ စ မယ္ ႏွစ္ အခ်စ္ကဗ်ာေတြ သိပ္မေရးနဲ႕ ဘာလဲ အခ်စ္ မေရမရာ ေတာမေရာက ္ေတာင္မေရာက္ စိတ္ခံစားခ်က္ တစ္ခုကို ဥပါဒါန္ေတြစြဲ အခ်စ္ အခ်စ္ လို႕ ညည္းညည္းျပီး ဘ၀တစ္ခုလံုး အျခစ္ခံလိုက္ရတာ မသိတဲ့ ဘယ္သူေတြ ဆိုလား ဘာလား တကယ္လည္း မသိပဲနဲ႕ တကယ္လည္း မရွိပဲနဲ႕ တကယ္လည္း မခ်စ္ပဲနဲ႕ ဆိုတဲ့ ခ်မ္းခ်မ္းဆိုတဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္ ေမာ္လ္ဒယ္ ေဘာ္ဒီနဲ႕ ပိန္ေသးသြယ္ရိုး အမ်ိဳးသမီးေလး ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလို႕ အသည္းေတြကြဲ တယ္ဆို ပံုျပင္ေတြပါ ခက္တာက ငါးရာ့ငါးဆယ္ထဲမွာ အသည္းကြဲပံုျပင္ေတာ့ ပါမယ္ မထင္ မထင္တာလား မသိတာလား မသိရင္ မသိသလို သိရင္ သိသလိုလို ေယာင္၀ါး၀ါး ေတြ လာမလုပ္နဲ႕ ဒီေခတ္က ဒီဂ်စ္တယ္ေခတ္ ဘာမွလည္း မဆုိင္ဘူး ကဲ ဆက္ စ ၾကမယ္ သံုး နာက်ည္း သိပ္သည္း ေလးလံ ဖိစီးတဲ့ ဘယ္သူ႕ကို မေက်နပ္မွန္းမသိတဲ့ ကဗ်ာေတြ မေရးနဲ႕ ေလာေလာဆယ္ ခဏရပ္ထားဦးမယ္ ေနာက္မွ ဆက္ၾကဦးမယ့္ ေပါက္တတ္ကရ စကားပြပြေတြ။

မိုးအိမ္လူ

စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ငိုေၾကြးျခင္းမ်ား

လြဲခဲ့တဲ့ လမင္းရနံ႕ေတြ
ဘယ္အိပ္မက္မွာ
ငါ ေက်ာက္ခ်နားမိခဲ့သလဲ

အျမဲစိမ္းေတာလို
စိမ္းခဲ့တဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြ
ကႏၱရလို ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့
အၾကင္နာတရားေတြ

ေက်းဇူးျပဳျပီး
အတၱအိပ္ကပ္ထဲ ေလာဘေတြ
ခဏ ခဏ ထုိးသိပ္မထည့္ပါနဲ႕

ျဖစ္တည္မႈ အမႈန္အမႊားနဲ႕
ငါ လတ္ဆတ္ခဲ့တဲ့
ေအာက္စီဂ်င္ဟာ
အဆိပ္သင့္ေနခဲ့တဲ့
ပစၥကၡ အရုပ္အၾကမ္းမ်ား

တကယ္ေတာ့လည္း ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး
ေပ်ာ္လြန္းလို႕ ေရးလိုက္တဲ့
နာက်ည္းမႈ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ
ေသခ်ာတာကေတာ့
ဒါေတြဟာ ျဖစ္ရပ္မမွန္တဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြျဖစ္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာ...။

မိုးအိမ္လူ

ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ဆိုျပီး ဘာေတြမွန္းမသိ စကားလံုးေတြသာ ပံုက်သြားတယ္

မေျပာဆိုခ်င္တာေတြ ေျပာဆိုေနျခင္းကေန ေျပာရတာ အာ ( ပါးစပ္ ) ေညာင္းလာ လက္ေညာင္းလာေတာ့ ခဏေတာ့ ရပ္ ေရေလးဘာေလးေသာက္ အေမာေျဖ ေျဖေနရတာေတြ မေျဖခ်င္ ေျဖခ်င္ ေျဖေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစနဲ႕ စိတ္ထဲ ၀မ္းထဲ ႏွလံုးသားထဲကေန ေျဖ ဒီမယ္ ဘာလို႕ ေက်ာက္ရုပ္လုပ္ေနသလဲ ေကာင္မေလး ငါ့စိတ္ေတြ တိုတို ေသးေသးလာျပီေနာ္ အဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြလည္း ေသးလာျပီလို႕ လႈပ္ရွားစမ္း လႈပ္ရွားစမ္း လႈပ္ရွားစမ္း ငါ့အကိုေတြ ေအာ္ရလြန္းလို႕ အာေပါက္ေနျပီ အခုခ်က္ခ်င္း အသက္၀င္ ၀င္သြားတာ အေတာ္ၾကာျပီ အခုထိ ျပန္ ထြက္လာဖို႕ မျမင္ေသးဘူး ဘယ္ထဲကို အဲဒီလိုေပါ့ ဒီလို ေပါက္တတ္ကရ ေျခပစ္လက္ပစ္ စိတ္ပစ္ ကိုယ္ပစ္ ေရးတဲ့ အေရးအသားမ်ိဳးေတြ ဒါကို ကဗ်ာလို႕ မေျပာရဲေပမယ့္ ဘေလာ့ခ္ အဆင့္လည္း မမီေလေတာ့ကာ ကဗ်ာမွာပဲ မ်က္စိ စံုမွိတ္ tag လိုက္ရတဲ့ အခါမ်ိဳး လႈပ္ရွားစမ္းပါ ေငြလ၀န္း လႈပ္ရွားစမ္းပါ ပန္းပြင့္ေလးေတြ ရနံ႕ေတြ အြန္လိုင္းတစ္ခုလံဳး မႊန္ထူသြားတဲ့အထိ ဗိုင္းရပ္စ္လည္း မေၾကာက္နဲ႕ နတ္ဆိုးငယ္လည္း မေၾကာက္နဲ႕ သူတို႕က နာမည္သာဆိုးတာပါ ရုပ္သာဆိုးတာပါ ...သာ ဆိုးတာပါ မ်ားသြားျပီနဲ႕တူတယ္ စိတ္ထားေလးေတြ ေကာင္းၾကတယ္ မေၾကာက္နဲ႕ အမိ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ လႈပ္ရွားလိုက္ ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ရွာၾကံေနစရာမလုိေအာင္ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲ ေျပာေျပာ ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးနဲ႕ အတူ မၾကာခင္မွာ သြက္လာမယ့္ ကြန္နက္ရွင္နဲ႕အတူ ရွိသမွ် အႏုပညာေတြ ဖူးပြင့္လိုက္ ေ၀ဆာလိုက္ မေျပာခဲ့မိတာေတြ ေျပာဆိုလိုက္ မေရးျဖစ္ခဲ့တာေတြ ေရးျခစ္လိုက္ အိပ္မက္ေတြ ဖြင့္ခ်လိုက္ စိတ္ကူးေတြ ျဖန္႕က်ဲလိုက္ ေျပာခ်င္တာေတြက မ်ားတယ္ နာရီက မိုးေထာင္ေနျပီ ဆိုေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီအေရးအသားကို ပုဒ္မ ႏွစ္ေခ်ာင္း ဒီလို ( ။ ) ခ်ျပီး ရပ္လိုက္ျပီ

မိုးအိမ္လူ

အကၽြမ္းထည္မ်ား

ေနျခည္ျဖာမယ္ ထင္ခဲ့တဲ့ ေန႕စြဲေတြဟာ
ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ ေႏြးေထြးမႈ မရခဲ့ဘူး
ေမွ်ာ္လင့္တတ္တဲ့စိတ္ကသာ အမွားျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ အလိုအေလ်ာက္ အကၽြမ္းထည္ဘ၀ ေရာက္သြားတယ္
ဒါဟာ ျဖစ္ေနက် ေလာက ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္
ဒါဟာ ေတြ႕ေနက် ေလာက ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္
ဒါဟာ ခံစားေနက် ေလာက ေတးတစ္ပုဒ္
ေဆာင္းမွ မကုန္ေသးဘူး
ေႏြရဲ႕အပူေတြ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေန႕လည္ခင္းေတြလိုမ်ိဳး
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေန႕စြဲေတြလည္း အလိုအေလ်ာက္
..... .... ..... ..... ...
ခံစားရတာ မေကာင္းလို႕ ေရးလိုက္တဲ့ စာလႊာဟာ
ဆက္ေရးဖို႕ ခြန္အားျပတ္ေတာက္သြား
အစဥ္အလာေတြ အတုိင္းပါပဲ
ကၽြန္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးေတာင္
အလိုအေလ်ာက္......။

မိုးအိမ္လူ