ျမိဳ႕ျပခံစားမႈ

အေျပးအလႊား လူေနမႈ ပံုစံခြက္ထဲ
လ တစ္လ မွာ ရက္ ( ၃၀ ) က မေလာက္မင
စိတ္ဖိစီးမႈ အားျပင္းခ်ိန္ေတြ
ညေတြဟာ ေကာ္ဖီ မလိုေတာ့ဘူး
ဖြင့္ရမယ့္ တံခါးေတြနဲ ့ ပိတ္ခဲ့ရမယ့္ တံခါးေတြ
ေသာ့ေပ်ာက္သြားတဲ့ မနက္ျဖန္အတြက္
စကား၀ွက္ ေမ့ေနတဲ့ ေသာ့ဂေလာက္က စိတ္မေကာင္း
အေပၚတက္ ေအာက္ဆင္း ေလွကားေတြနဲ ့
ရယ္ရယ္ေမာေမာ နားေနခ်ိန္ေတြ မိႈတက္
အိပ္မက္လည္း အိပ္မက္ပဲ ျဖစ္ေတာ့တယ္
ေကာင္းကင္ စားက်က္မွာ လူးလြန္႕ရင္း
အမွားမွား အယြင္းယြင္း ၾကိဳးတန္းလန္းေတြရဲ့ ရႈပ္ေထြးမႈနဲ ့
တိမ္ျဖဴေတြလည္း မႈန္၀ါး၀ါးပဲ
ေရြးရင္း ခ်ယ္ခဲ့တဲ့ အေရာင္ေတြက
ေနာက္ေက်ာမွာ မ်က္စိေနာက္စရာ
ေမးမေနေတာ့ဘူး ေတြး မေနေတာ့ဘူး
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ အခ်က္ေပးသံေတြလည္း  မခ်ိဳသာေတာ့ဘူး
ဆီးၾကိဳေနမယ့္  အခ်က္ေပးသံေတြ အျမန္ေခ်ာပို႕ေတြ ရဲ့ ႏိႈးဆြမႈ
၀င္ဖို ့တြန္႕ေနခဲ့တဲ့ အိမ္တံခါးနဲ ့
ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ စိတ္တံခါးေတြရဲ့ စိုးထိတ္မႈ
ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားတဲ့ ဆက္သြယ္မႈနဲ ့
မိုးလင္းေပါက္မယ့္ ရုပ္ရွင္ေတြ တစ္ကားျပီး တစ္ကား
လိုအပ္ခ်က္အရ ေဖ်ာ္ေျဖမႈသက္သက္ထက္ ပိုတယ္
လႊတ္ခ်တိုင္း ျငိတြယ္ေနတဲ့ ကိေလသာ စိတ္ျဖစ္စဥ္
လက္ဖ်စ္တစ္တြက္ လႈိင္းအလ်ားနဲ ့
ေန၀င္ခ်ိန္ဟာ မနက္လား ညေနလား မသိေတာ့ျပန္ဘူး။

မိုးအိမ္လူ