ေစလိုရာ ေစ စိတ္ထံမွာ
ခႏၶာကို အပ္ႏွံခဲ့တာ
ၾကာခဲ့ျပီ
ေငြမင္ေရာင္ ဆံထုိးေလးရဲ့
ရာဇ၀င္ကို
ျပန္ကာေတြးရင္း
ငါ့ပါးျပင္မွာ ဆံႏြယ္ရွည္ေတြ
လာရိုက္ခတ္ေနသလို
ဆံုမွတ္မရွိခဲ့တဲ့
ငါ့တို ့အတြက္
အတိတ္ေတြဟာ
ခ်ိဳျမိန္ခဲ့သလား
မေန ့က အေၾကာင္းေတြ
မေတြးမိရင္
မႏွစ္က အေၾကာင္းကို
သတိရမိတယ္
ဇာတ္ပို ့မလိုတဲ့
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ
ငါ့တို ့လည္း
ဇာတ္ေဆာင္ေတြ မျဖစ္ခဲ့ၾက
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ
သိပ္မလိုပါဘူး
လြမ္းတယ္လို ့ေျပာစရာမလိုေအာင္
လြမ္းခဲ့တဲ့ ေကာင္ က
ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းက
ခ်စ္တယ္လို ့ေျပာစရာမလိုေအာင္
ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ
သက္ေသထူမယ့္
ဟိုတုန္းက ေႏြလည္း မရွိေတာ့ဘူး
သက္ေသထူမယ့္
ဟိုတုန္းက ႏွင္းဆီ၀ါလည္း မရွိေတာ့ဘူး
သက္ေသထူမယ့္
ဟုိတုန္းက မ်က္၀န္းေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး
ငိုခြင့္ရွိတဲ့ မ်က္လံုးက
မငိုတတ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀မွာ
အခြင့္မရွိလည္း
ငါ့ႏွလံုးသားက
ငိုေနခဲ့တယ္။
မုိးအိမ္လူ
No comments:
Post a Comment