ကိုယ္ပိုင္ေကာင္းကင္ နဲ ့
ေရးသားခဲ့တဲ့ ေလာကရဲ့ လႈိင္းေတြ
အနာတရေတြ ကိုယ္စီ ရခဲ့ရင္ေတာင္
ငါတို ့ရဲ့ အျပံဳးေတြ အေရာင္ေျပာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး
ဘယ္ဘ၀ရယ္က ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ေရစက္က
ရုပ္မဲ့ အိပ္မက္ေတြကိုပဲ ဖန္ဆင္း
ငါ့ညေတြဟာ ေတာင္ထြပ္ေပၚ ေရာက္ေနသလို
ကိုယ္စီစိတ္မွာ ပြင့္ေပါက္ခဲ့တဲ့
မီးပန္းေတြကို ကိုးစားရင္း
ငါတုိ ့သီကံုးခဲ့တဲ့ စကားလံဳးေတြက
၀ိဥာဥ္ေတြကို တရစ္ျပီး တရစ္ ဆြဲေႏွာင္လို ့
အမ်ားၾကီး မလိုပါဘူး ..ေကာင္းကင္ရယ္
၀င္းမြတ္တဲ့ ၾကယ္တစ္စင္းနဲ ့ပဲ
ငါ့ရင္ခြင္ကို လင္းလက္ခြင့္ေပးပါ။
မုိးအိမ္လူ
No comments:
Post a Comment