Thursday, October 27, 2011

လြမ္းလို႕ မက္တဲ့ အိပ္မက္




ဘာေတြ မက္ေမာမိခဲ့သလဲ အိပ္မက္ငယ္.. ေန႕ေတြ ညေတြ  မဟုတ္ဘူး ညေတြ ညေတြဟာ ကဗ်ာမဆန္ခဲ့တာ ႏွစ္ရွည္ၾကာခဲ့ျပီ။
လက္ေတြ႕က်က် နာက်င္မႈေတြကို တစိမ့္စိမ့္ကိုက္၀ါးရင္း ကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္း ေဆြးေနမိခဲ့တယ္။
အေမွာင္တုိက္တုိ႕ သိပ္သည္းလွခ်ည္ရဲ႕။
လြင့္ေမ်ာခဲ့ျပီးသား တိမ္တိုက္တစ္အုပ္ေပၚမွာ ေတြေ၀စြာ ထုိင္ျပီး မိုးကုပ္စက္၀ုိင္းကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေငးေမာ..။
အသက္ရွဴရတာ က်ပ္တည္းလာသလိုလို.. ေနာက္… အသက္ရွဴရမွာ ရြံ႕ထိတ္လာသလိုလို..
အိပ္တန္းျပန္ ငွက္တုိ႕ေရ… အိပ္မက္လွလွ တစ္ပုဒ္ေလာက္ စြန္႕ၾကဲလွည့္ပါ။
*
အရပ္ေဒသေတြရဲ႕ ေ၀းကြာမႈမုိင္တုိင္ေတြနဲ႕အတူ စိတ္ခံစားမႈေတြလည္း ေ၀းကြာခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ျပီ လဲ   အိပ္မက္ငယ္။
ယံုၾကည္မႈ တစ္ခုနဲ႕ပဲ ကိုယ့္ အခ်စ္ေတြကို အလြမ္းအျဖစ္ ကူးေျပာင္း ..ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြအတြက္ အခုအခ်ိန္မွာ နာက်င္ေနရတယ္။
အခ်စ္မွာ တစ္ ႏွစ္ မရွိဘူး။ အဲဒါ ေသခ်ာတယ္။ အိပ္မက္ငယ္.. အခ်စ္မွာ တကယ္ပဲ အခ်စ္ တစ္ အခ်စ္ ႏွစ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး။
အခ်စ္ဟာ အခ်စ္တစ္ခုတည္းနဲ႕။ အို .. ကိုယ္ ဘာလို႕ ဒီေလာက္ အားငယ္ ေဆြးျမည့္ေနမိပါလိမ့္။
အေနာက္ဘက္ အနက္ေဖ်ာ့ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္စင္တစင္း လင္းလက္ေတာက္ပလို႕။ ကိုယ္ အားက်မိခဲ့တယ္။
*
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ခုခု ဟာ ေသခ်ာမႈအျဖစ္ တည္ရွိလာမွာပါ အိပ္မက္ငယ္။
အတိတ္က အနမ္းေတြ ကို လြမ္းခဲ့ျပီးျပီ။ အတိတ္က ရနံ႕ေတြကို တမ္းတျပီးခဲ့ျပီးျပီ။ အတိတ္က ပံုရိပ္ေတြကို ေအာက္ေမ့ျပီးျပီ။
ဘာေတြ က်န္ေနဦးမလဲ။ လြမ္းစရာေလးေတြကို စီစစ္ေရတြက္ရင္း ကိုယ့္မွာ အထီးက်န္မႈရဲ႕ အနုိင္က်င့္မႈကို လည္စင္းခံ။
ေလာကၾကီးရယ္.. အလွတရားတို႕ ဖူးပြင့္လွည့္ပါေတာ့။ ၾကည္လင္ လန္းဆန္းမႈတစ္ခု ျဖစ္ဖို႕ ဘာေတြ လိုအပ္သလဲ မသိေပမယ့္
ကိုယ့္အတြက္ အလွတရားေတြ ဖူးပြင့္ေပးလွည့္ပါေတာ့ေနာ္။
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ငယ္ေလး.. အခုအခ်ိန္မွာ ခ်စ္စကားမဆိုနုိင္ေပမယ့္ လြမး္ေတးေလးေတြေတာ့ ကိုယ္ သီဆိုေနမိတယ္ အိပ္မက္ငယ္ရယ္။
*
ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ အခ်စ္ေတြ ဖူးပြင့္ေနၾကတဲ့ ေရာင္စံု ဥယ်ာဥ္ၾကီးထဲမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း လြမ္းရနံ႕ေတြ သင္းေ၀ျပေနရတာေတာ့
သိပ္မေကာင္းလွဘူး။
သို႕ေသာ္
ကိုယ္ လြမ္းေနပါတယ္ အိပ္မက္ငယ္။
ျဖဴစင္ရိုးရွင္းစြာပဲ
ကိုယ္
လြမ္းေနပါတယ္
အိပ္မက္ငယ္။
*

မုိးအိမ္လူ

No comments:

Post a Comment