ညေတြထဲမွာ ပံုျပင္ေတြကို အဆံုးသတ္ဖို ့..............

            ခံစားမွုသက္သက္နဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ တို့ ေကာင္းကင္မွာ လြင့္၀ဲဖို ့ မစြမ္းသာတာ  .... ဘာေၾကာင့္လဲ..?

အိပ္မက္ေတြမွာ ေရႊအေတာင္ပံတို ့ ျဖန့္၀ဲၾကျပီ..။ တစ္ကိုယ္ေရ တမ္းတစိတ္ေတြနဲ ့ စိန္ပန္းနီေတြ ခင္းတဲ့ လမ္းမၾကီးကို ေငးေမာေနမိတာ ညေနေတြ ဘယ္ႏွၾကိမ္ေျမာက္သြားျပီလဲ...။ လြဲမွားရာ လြဲမွားေၾကာင္း ေစတနာ မဲ့ ခဲ့ေပမယ့္  အေၾကာင္းတရားေတြရဲ ့ ေနာက္ဆက္တြဲေတြဟာ  ေသြးညွီနံ ့သင္းေနခဲ့တယ္..။

                  ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္..... ဘာလို့မ်ား ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့လက္ဖ်ားေတြနဲ ့ ေ၀းကြာေနရတာလဲ..။ ဘာလို့မ်ား အဲ့ေလာက္အကြာေ၀းၾကီးၾကီးမွာ  တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေန၇တာလဲ..။ အိပ္မက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္မပါ၀င္ခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ ့ ေဆာငး္ရာသီကတည္းက...။

ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္လႊာေတြၾကားမွာ ရူးခဲ့ မူးခဲ့ တုန္းက ေဟာဒီ တသည္းသညး္၇ြာေနတဲ့ ျမဴမွုန္ေတြဟာ အလွတရားထက္ ပိုတဲ့ အလွတရားေလးေတြနဲ ့ ေတာက္ပလို ့..။

             ေန ့စြဲေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ့ တစိမ္းဆန္ဆန္ေနခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီ..။ ည ဟာ ညသက္သက္ နဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီအလည္မလာခဲ့တာလည္ း အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီ....။ ဒီိလို တိမ္ကင္းစင္တဲ့ ညတစ္ညမွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ျမတ္နိုးျခင္းေတြ ... မိုးရြာသလို..ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေတြအသြင္နဲ့ တသည္းသည္း ရြာသြန္းေနခဲ့တယ္..။ စကားလံဳးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ႏွုတ္ဖ်ားကေန လြင့္ထြက္သြားျပီး... ေ၇ွ့က နံရံဆီကေန ျပန္ကန္ထြက္လာတယ္..။ လမင္းေလးရယ္.... သတိရျခင္းေတြ မီးထေတာက္တဲ့ ညေတြမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ပါနဲ ့..။ ညဥ့္တေစ ၦ တို့ ရုန္းၾကြေနၾကျပီ..။

              အိပ္မက္ေတြနဲ့ပဲ လြင့္၀ဲဖို့ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတုိင္း... ညေတြဟာ နက္နက္လာတယ္..။ ကမာၻျခား ခ်စ္သူတို့ေရ... က်န္းမာ ၾကပါရဲ့လား...။ နံပါတ္တစ္ခုရဲ့ ဖိနွိပ္မွုနဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့တဲ့ ဘ၀ ဆိုတဲ့လမ္းက ၾကမ္းလြန္းတယ္..။ အမွန္တရား ရဲ့ ညည္းညဴသံသဲ့သဲ့ ကို ခဏခဏၾကားေနမိတာ ... မွားယြင္းမွုတစ္ခုတဲ့လား...။ ေနသာသလို ေနၾကပါ..။ ၀ါသနာ ပါရင္ သီခ်င္းဆို ၾကပါ..။ ကခုန္ၾကပါ..။ ေအာ္ဟစ္ၾကပါ..။ ေပ်ာ္ ၾကပါ..။ ရႊင္ၾကပါ..။ ဒီလူရဲ့ ေလာကဓံတရားအတြက္ ပန္းေတြဟာ ပြင့္ေ၀ဖို့ တြန့္ဆုတ္မသြားခဲ့ၾကဘူး..။

                နာ၇ီသံေတြ ေညာင္းညာကိုက္ခဲခ်ိန္ ... ျပကၡဒိန္ထဲက ရက္စြဲနီနီေတြ အေဟာင္းနံ ့ သင္းခ်ိန္.. အရာအားလံုးျပီးဆံုးသြားခ်ိန္.. အခ်ိန္တစ္ခု....။ ဘယ္သူ ့ ဘယ္သူရယ္မွ အျပစ္မဖို့ေတာ့ဘဲ ဥပါဒါန္တစ္ခုအတြက္ ဥပါဒ္ တစ္ခုက ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးေရာက္လာတယ္..။ ဘယ္သူမွ မမွားခဲ့ၾကပါဘူး...။ မွားခဲတဲ့သူက... ။ ႏွငး္ဆီပြင့္ဖတ္ေတြကို ႏွုတ္ဆက္ရင္း... ေကာင္းကင္ၾကီးကို ႏွဳတ္ဆက္ရင္း ... ကဗ်ာေလးကို ႏွဳတ္ဆက္ရင္း... အထီးက်န္ျခင္းကိုႏွုတ္ဆက္ရင္း... ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အေနနဲ ့... ခ်စ္သူေရ တစ္ခါေလာက္လြမ္းခြင့္ျပဳနုိင္မလားကြယ္..။ ဒါဟာ ေနာက္ဆံုးပါ... ။ ဘယ္သူမွ မမွားခဲ့ပါဘူး...။ မွားခဲ့သူက.............။

မိုးအိမ္လူ