မိုးေရစက္ေတြ အလုအယက္ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာေပၚကို ထိုးစိုက္ စိုစြတ္ေနၾကတယ္။ အိပ္မက္ေတြ မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း
ကၽြန္ေတာ္ သူ ့ဆီကို ေမးလ္ပို ့ထားတယ္။
ညေတြဟာ
လ တစ္စင္းတည္းနဲ ့ တိတ္တဆိတ္ေလး ေၾကကြဲေနခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီေလ။
ေမ ့တတ္သူ လို ့
သူ ့ကို ကၽြန္ေတာ္ မစြပ္စြဲခဲ့ရိုး အမွန္ပါ။ ငွက္ျပာေလးလည္း အခုခ်ိန္ဆို ေတာင္ပင္လယ္ကို ရွာေတြ႕ေလာက္ေ၇ာေပါ့။
ရက္စက္တတ္သူတို ့
ဆက္လက္ ရက္စက္ဖို ့ ခြန္အားျပည့္ေနခ်ိန္မွာ နာက်ည္းတတ္သူတို ့ဆက္လက္ က်ည္ျဖည့္ေနခဲ့ၾကတယ္။
ေလာကၾကီးမွာ
စစ္ပြဲေတြ ေန ့ေရာ ညေရာ ျဖစ္ေနၾကတာ မီးခိုး မဆံုး မိုးမဆံုး။ ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြ သိပ္မေကာင္းလွဘူးကြယ္။
သစၥာတရားဟာ
အျဖဴေရာင္မပ်က္ ဘံုခုႏွစ္ဆင့္မွာ စံျမန္းတုန္း..။ ေရာင္စဥ္တန္းတို ့ ႏြမ္းလ်စြာ လူသားတို႕အေပၚ ေႏြးေႏြးေလး ရြာက်ေနေလရဲ့။
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ
ဘယ္ေတာင္စဥ္မွာ အေျခစိုက္နားခို ေနျပီလဲ။ လြမ္းမိပါတယ္ကြယ္။
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး နာက်ည္းသမွ်ကို စီစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ထားရစ္ခဲ့သူ ခ်စ္ရသူရယ္.. ရက္စက္ခဲ့သူ ခ်စ္တဲ့သူရယ္..
အခ်ိဳးမက် ေန ့စဥ္ေပါင္းဖက္ေနရတဲ့ အနံ႕ဆိုးဆိုးေလာကဓံ ေတြရယ္
သူတို ့ကို ကၽြန္ေတာ္ အျပစ္မဆိုရက္ပါဘူး
မနက္ျဖန္ဟာ
ေနသာဖို ့ ေသခ်ာခ်င္မွ ေသခ်ာမယ္။ အသက္ရွဴရဖို ့ေသခ်ာခ်င္မွ ေသခ်ာမယ္။
ပ်က္စီးယုတ္ေလ်ာ့ဖို ့ေတာ့ ေသခ်ာေနသလိုမ်ိဳးပဲ…။ အဆိုးတရားေတြ ဘာလို့မ်ား ဒီေလာက္ မင္းမူေနရတာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ မုိးရာသီဟာ ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းေနတုန္း..။
နာက်င္မႈေတြ ဆက္လက္ …ေနာက္ထပ္ ….ဆက္လက္ ..။
ကၽြန္ေတာ္
မိုးရာသီကို ခ်စ္ေနတုန္း။
မုိးအိမ္လူ
15.7.2011
No comments:
Post a Comment