Tuesday, October 13, 2015

မ်က္ႏွာျပင္ကို အသာအယာ သပ္ခ်ထားသမွ်




ကိုယ့္ကိုယ္ကို screenshot ထား တယ္
လမ္းခ်ိဳးလမ္းေကြ႕ေတြဟာ အခ်ိန္မေရြး Reportအထု မခံရဘဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားနုိင္သလို
စာမတတ္ေပမတတ္ေတြရဲ႕ ခလုတ္မွားႏွိပ္ျခင္းေတြကေနလည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္းခံရနုိင္တယ္
ေရြ႕လ်ားမွဳတိုင္း ထိေတြ႕မွုတုိင္း မွတ္တမ္းတင္ပံုရိပ္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ျပုလုပ္ျခင္း
စာတိုစာစမ်ား ကေယာင္းကတမ္း ရိုက္ႏွိပ္ ေရးပိုစ့္ျခင္း
ကာကြယ္ျခင္းဟာ ကုသျခင္းထက္ အျမဲတမ္း ပိုေကာင္းခဲ့ပါတယ္
အခုေတာ့ စိုစိုရႊဲရႊဲ
ထီးမပါတဲ့ မိုးရာသီေန႕ေတြမွာဆို ခ်စ္ခဲ့ဖူးတာေတြ အကုန္ေမ့
ကိုယ့္ အတၱေလေတြ မိုးေရစိုစြတ္ပ်က္ျပယ္သြားမွာကို ေသမေလာက္ေၾကာက္ရြ႕ံတတ္လာခဲ့ျပန္ျပီ
မတုိင္ခင္ screenshot
တိုင္းေဒသၾကီးအစြန္က ျမိဳ႕ေသးေသးေလးတစ္ခုကေန
တိုင္းေဒသၾကီးအလယ္က ေမဂ်ာျမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုဆီလာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
သတင္းမိတဲ့အခါ မိ မိုးမိတဲ့အခါ မိ
ဒါေတြဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လြမ္းစရာလား စိတ္ပ်က္စရာလား အားတက္စရာလား
တစ္လားလားနဲ႕  လားခဲ့တာလဲ ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာခဲ့ျပီ
အဲဒီေန႕ေတြ တုန္းက screenshot မလုပ္ေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိ
မျမဲတဲ့တရားေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ တဖ်ပ္ဖ်ပ္
အသိ သတိတိုင္းကို တဖ်ပ္ဖ်ပ္
ဖ်ပ္ခနဲျပီးေတာ့ ဖ်ပ္ခနဲပဲ မက္မိုရီကဒ္ထဲ ကူးေျပာင္း
ႈႈဦးေႏွာက္ဗလာနဲ႕ စိတ္အလြတ္ၾကီးနဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြကိုscreenshot ျပီးရင္း
shot ....။။


Moe Eain Lu
14 Oct 2015

No comments:

Post a Comment