Wednesday, November 23, 2011

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္





ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေနာက္က်စြာ ေအးစက္သြားျခင္း ျဖစ္စဥ္၏ ေနာက္ပိုင္း
သူမ ထြက္သြားခဲ့သည္။ အလွတရားတို႕ ရုတ္သိမ္းသြားသည္။ စကားစတို႕ ျဖတ္ေတာက္သြားသည္။ အမုန္းတရားတို႕ ခ်န္ရစ္ခဲ့သည္။
မဲ့ျပံဳးတို႕ တန္းလန္း ပါသြားသည္။ ေရဒီယို အသံလႈိင္းေပ်ာက္ရွသြားသည္။ ကမာၻေျမ ေၾကာင္အ ရပ္တန္႕သြားသည္။ မီးလံုးတို႕
အလင္း မဲ့သြားသည္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေအာ္ဟစ္ေနသည္။ ေလညွင္းတို႕ မတုိက္ေတာ့ပါ။ ပန္းပြင့္တို႕ ပြင့္ရန္ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္။
လမင္းငယ္ တိမ္ကြယ္၍ ပုန္းေလသည္။ သီခ်င္းသံတို႕ အေ၀းမွာ ပ်ယ္လြင့္သြားသည္။ ဆြံ႕အမႈတို႕ လည္ေခ်ာင္းနာေနသည္။
မ်က္၀န္းတစ္စံု ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ရန္ ျပင္သည္။

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေနာက္က်စြာ ေအးစက္သြားျခင္း ျဖစ္စဥ္၏ ေနာက္ပိုင္း
ကၽြန္ေတာ္ ရွိေနပါသလား။ မသိပါ။ မ်က္လံုးသည္ ပံုရိပ္ကို ဖမ္းေနပါသလား။ မသိပါ။ စကားၾကြင္းမ်ား ရွိေနေသးသလား။ မသိပါ။
သိဖို႕လိုအပ္ပါသလား ။ မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပခ်က္ တစ္ခု အျမန္လိုအပ္ေနပါသည္။
ရင္နင့္ေအာင္ ရွိပါသလား။ အျမန္အေၾကာင္း ၾကားပါ။ ေနလင္းထြန္း ရွိပါသလား။ အျမန္ အေၾကာင္းၾကားပါ။ ဂ်ိဳးငယ္ ရွိပါသလား။
အျမန္အေၾကာင္းၾကားပါ။ ကဗ်ာ ရွိပါသလား။ အျမန္အေၾကာင္းၾကားပါ။ စကားေျပ ရွိပါသလား။ အျမန္အေၾကာင္းၾကားပါ။
ထိုအရာတို႕ ရွိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ရွိေၾကာင္း ေသခ်ာနုိင္ပါသည္။

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေနာက္က်စြာ ေအးစက္သြားျခင္း ျဖစ္စဥ္၏ ေရွ႕ပိုင္း
စစ္ေသြးၾကြ စကားလုံးမ်ား ျဖင့္ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို တိုက္ခိုက္ဖို႕ ျပင္ေန၏။ ေကာ္ဖီထဲသို႕ သၾကားထည့္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ေန၏။
အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္သိန္းျဖင့္ သူမကို ေမးခြန္းထုတ္ဖို႕ရာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရသူ မဟုတ္ပါ။ သို႕ျဖစ္၍ သူမကလည္း 
မည္သည့္ ေမးခြန္းကိုမွလည္း ေျဖဖုိ႕ စိတ္ကူး ရွိမည္ မထင္ပါ။ ဤေနရာတြင္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ လိုအပ္ပါသလား။ လိုအပ္သည္ထင္လွ်င္
သင္ ႏွစ္သက္ရာ အခ်စ္အလြမ္း ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ထည့္သြင္းနုိင္သည္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ ဇာတ္လမ္းအဆံုးတြင္ မင္းသမီးက
မင္းသားကို ထားခဲ့ဖို႕ေတာ့ လိုသည္။ ဆက္ပါမည္။ သူမ၏ ခၽြန္ထက္ျမိရွေသာစကားလံုးမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွလံုးသားထဲသို႕
အတုိင္းမသိ ထုိးစိုက္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပာက်ဖို႕ ျပင္ေနသည္။ ျပာက်ဖို႕သင့္သလား မသင့္ဘူးလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစားရေသး
သည္။ သူမကေတာ့ အာဖဂန္ စစ္ေသြးၾကြ တစ္ဦးလို အဆက္မျပတ္ အေသအေၾကကို တိုက္ခိုက္ေနသည္။ ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
သနားလာမိသည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီေနရာမွာ ဇာတ္သိမ္းဖို႕ ပဲ ျဖစ္သည္။

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေနာက္က်စြာ ေအးစက္သြားျခင္း ျဖစ္စဥ္၏ ေရွ႕ပုိင္း
ကဗ်ာမဟုတ္ေသာ ကဗ်ာမ်ား ကၽြန္ေတာ္ကို ကိုလိုနီျပဳဖို႕ ၾကံေနသည္။ ႏြားထိုးၾကီး FM မွ မင္းယုမာန္၏ အင္တာဗ်ဴးကို နားေထာင္
လိုက္ရသည္။ ၀တၳဳဆန္ေသာ ၀တၳဳတိုမ်ား ေရးခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါ။ စကားေျပ ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရင္နင့္ေအာင္တစ္ေယာက္
မွန္ထဲမွ ပံုရိပ္ကို ထိတ္လန္႕စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသည္။ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕တည္ထားေသာ သို႕မဟုတ္ တည္ေဆာက္ထားေသာ
အေရးအသားမ်ားကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္းႏွင့္ ကဗ်ာ၀တၳဳဟူ၍ အမ်ိဳးအစားခြဲၾကပါသည္။ ခြဲျခားပံု ခြဲျခားနည္းကို ဘယ္သူေတြ စတင္
သတ္မွတ္ တီထြင္လိုက္ပါသနည္း။ ေနလင္းထြန္းတစ္ေယာက္ မွန္တစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ရန္ျဖစ္ေနသည္။ မွန္ထဲမွ ေနလင္းထြန္းက မွန္အျပင္မွ
ေနလင္းထြန္းကို အနုိင္ရသြားသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မွန္ထဲမွ ေနလင္းထြန္းကို ရင္နင့္ေအာင္၏ ပံုရိပ္က ကူညီ ေပးေသာ
ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၾကားလွ်င္ အကိုေတာ္ႏွစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို လာသတ္ပါလိမ့္မည္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ သြားမေျပာပါႏွင့္။
အသိကို အသိမွာပဲ ရပ္တန္႕ေပးၾကပါ။ ဆက္လက္၍

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေအးစက္စြာ က်ကြဲသြားျခင္းႏွင့္ အတူ
သူမ ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ထြက္သြား၍ သို႕မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားသြား၍ ကၽြန္ေတာ္ မ်ားစြာ ၀မ္းမနည္းမိ။ ေရစက္သည္ မီးစက္မဟုတ္
ေၾကာင္း သင္ သိမည္ ထင္ပါသည္။ ဆက္လက္၍ ဇာတ္လမ္းပီသသြားေအာင္ သို႕မဟုတ္ ခံစားတတ္ေသာလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း
သက္ေသျပရန္ ေကာ္ဖီခြက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ အားႏွင့္ မာန္ႏွင့္ ရိုက္ခြဲပစ္လုိက္ပါသည္။ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ေဒါသ
အျပည့္ႏွင့္။ ဂၽြန္နီဒပ္တို႕ တြမ္ဟင္ခ့္တို႕ ဘရက္ပစ္တို႕ ျမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆရာတင္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားေလာက္ေသာ အိုက္တင္ျဖင့္
ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ ္ ဇာတ္လမ္းသည္ အဲဒီမွာမွ စေၾကာင္း ေနာင္တၾကီးစြာ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ခြဲပစ္လိုက္ေသာ
ေကာ္ဖီခြက္ဖိုးကို အေလ်ာ္ေတာင္းေလေသာအခါ ။
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ငါးေထာင္တန္ ေကာ္ဖီကိုမွ ေသာက္တတ္ေသာ ( တကယ္လည္းမေသာက္ဘဲႏွင့္ မွာယူေသာ ) သူမ ကို မုန္းသည္။
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ရည္စားမွာတုိင္း ကိုယ့္အေျခအေနကိုယ္ မသိ ၀ယ္ေကၽြးခ်င္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ မုန္းသည္။
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ရိုးရိုးခြက္သံုးလည္း ရရဲ႕သားႏွင့္ တန္ဖိုးၾကီး ခြက္ေတြသံုးေသာ ေကာ္ဖီဆိုင္ကို မုန္းသည္။
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေကာ္ဖီခြက္ကြဲတာေတာင္ ဘာမွမျဖစ္သလို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း အေလ်ာ္ေတာင္းေနေသာ ဆုိင္ပိုင္ရွင္ကို မုန္းသည္။

လမ္းသြားရင္း ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဆုိင္မွာ ေကာ္ဖီခြက္ အကြဲေတြနဲ႕ ဆိုင္ပိုင္ရွင္နဲ႕ စကားမ်ားေနေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လွ်င္
ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ၾကပါ။ ထုိသူသည္ ေကာ္ဖီဖိုးသာ တတ္နုိင္ျပီး ေကာ္ဖီခြက္ဖိုးမတတ္နိုင္ေသာ ရည္းစားပစ္ခံရေသာ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္
လုပ္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းျမင္လွ်င္ ပိုက္ဆံေခ်းဖို႕ လွ်ာမေလးေသာ သင္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ ေရာင္းရင္းၾကီး မိုးအိမ္လူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
တည္း။


မိုးအိမ္လူ
၂၃ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၁
ည ကိုးနာရီ ႏွစ္ဆယ့္သံုး မိနစ္

No comments:

Post a Comment