ကိုယ့္တစ္ကိုယ္ရည္စာ
စိတ္ရဲ႕အေမွာင္ရည္ေတြ အေငြ႔ပ်ံသြားေစခဲ့
ေဝဝါးခဲ့သမ်ွ လင္းထင္းဖို႔ မေသခ်ာသည့္တိုင္
စာရြက္ေပၚမွာ စကားလံုးအခ်ိဳ႕ အထင္အ႐ွား
ေခတ္တစ္ေခတ္စာ အလင္းမိုးရြာခဲ့တယ္
ကိုယ့္တစ္ကိုယ္ရည္စာ
ေနာက္ဆံုးေပၚ အရည္မရ အဖတ္မရေတြကို
ခြင့္လႊတ္ နားလည္ စိတ္ ပြင့္ေဝခဲ့
ဘယ္သူမွ မထြန္းညႇိဘဲ လင္းခဲ့
ဘယ္သူမွ မမႈတ္ၿငႇိမ္းဘဲ ၿငိမ္းခဲ့
ၾကယ္ေတြရဲ႕ ဒုကၡသစၥာေတးကို
ပီပီသသ ေတြးေခၚမိခဲ့တဲ့ ညေနခင္း
တစ္ခဏ နဲ႔ တစ္ဘဝစာ ရနံ႔ေတြ ပ်ံဝဲခဲ့တယ္
ကိုယ့္တစ္ကိုယ္ရည္စာ
ျပတင္းေပါက္ေလးတစ္ခု ဖြင့္ထားတယ္
သစ္ခက္ေလးတစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္
စကားစုတစ္ခု ေရးထြင္းထားတယ္
ေခတ္သစ္တစ္ခု အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ထားတယ္
အိပ္မက္တစ္ခု အုတ္ျမစ္ခ်ထားတယ္
ကိုယ့္တစ္ကိုယ္ရည္စာ
သီးသန္႔။
မိုးအိမ္လူ
၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၆
ည ၁၁ နာရီ
No comments:
Post a Comment