တနဂၤေႏြ တနလာၤ
ခ်ိဳးကေလး မွန္မွန္လာ
@
ေတးသံေလး ၾကားရမွ ေန႕တစ္ေန႕ဟာ ျပည့္စုံသလို ကၽြန္မ ခံစားေနမိတာ အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီ။ အင္း ၾကာျပီသာ ေျပာတာပါ ႏွစ္ပတ္
ေလာက္ပဲ ရွိဦးမလားပဲ။ ကၽြန္မကလည္း ငွက္ကေလး ေတးတစ္ပုဒ္ ဆိုေနရင္ ကမာၻတစ္ခုကို ေရာက္ေနသလို ခံစား ေနမိခဲ့ေလေတာ့
အခ်ိန္ေတြဟာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း အတြက္ တစ္ကမာၻစာ ၾကာေနသလားပဲ။
ဒီတစ္ညေတာ့ ေကာင္မေလးရာ
ဂစ္တာေလး တစ္လက္ ကိုယ္ထမ္းလို႕လာ
သံစဥ္ေလးနဲ႕ နင္ အိပ္ဖို႕ရာ
မီးေလး ဖြင့္ပါဦး
ေဟာ ကၽြန္မ ငွက္ကေလး ေတးဆိုေနျပီ။ ငွက္ကေလးတို႕ အဖြဲ႕ သီခ်င္းဆိုရင္ အျခား အဖြဲ႕ေတြလို ပါသမွ် ေကာင္ေလးေတြ အကုန္
အျပိဳင္ ၀ိုင္းဆိုေလ့ မရွိၾကဘူး။ ငွက္ကေလး တစ္ေယာက္တည္း သီဆိုေလ့ရွိတယ္။ ငွက္ကေလး သီဆိုရတာ ေမာသြားရင္လည္း အျခား
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တည္းကပဲ သီဆိုတာ။ ဂစ္တာကိုလည္း ဖြဖြေလး တီးျပီး သီခ်င္း ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးေတြ သီဆိုေလ့ရွိၾကတယ္။
အင္း သူတို႕လာတဲ့ အခ်ိန္ကပဲ ညဥ့္နက္ခ်ိန္ လူအိပ္ခ်ိန္မို႕လို႕လားေတာ့မသိပါဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ အဲ့လို တစ္ေယာက္တည္း သီဆိုျပီး
ဂစ္တာသံစဥ္ ဖြဖြေလး တီးတဲ့ အသံေလးကို ကၽြန္မ အရမ္း သေဘာက်မိတယ္။
@
အဂၤါ ဗုဒၶဟူး
ခ်ိဳးကေလး တကူးကူး
@
ငွက္ကေလးဟာ ဘယ္သူ႕အတြက္ သီခ်င္းေတြ လာလာဆိုမွန္း ကၽြန္မ အစ က မသိဘူး။ ေနာက္မွ တစ္ခန္းေက်ာ္က ဂ်ီတီစီ ေက်ာင္းသူ
ညီမေလးက ငွက္ကေလးတို႕ အဖြဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ကို ခ်စ္ေရးဆိုထားတယ္ေျပာမွ အဲဒီညီမေလးအတြက္ လာဆိုၾကမွန္း
သိၾကတာ။ အဲဒီညီမေလး ေျပာစကားအရေတာ့ သူလည္း ငွက္ကေလးကို မသိဘူးတဲ့။ က်န္တဲ့ေကာင္ေလးေတြ အကုန္လံုးက ိုေတာ့
သူ သိသတဲ့။ ငွက္ကေလးကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူးတဲ့။ အင္း ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ ။ ေန႕ခင္းဘက္ေတြမွာ လည္း ျမိဳ႕ထဲဘက္ေတြ
ဘာေတြ ကၽြန္မထြက္ရင္ ငွက္ကေလးကို အလိုလို ရွာမိတယ္။ အခုလို လမ္းမီးေရာင ္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ျမင္ရတဲ့ ငွက္ကေလးကို
ေန႕ဘက္ ေန႕အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ကၽြန္မ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ျမင္ဖူးခ်င္မိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ ကၽြန္မ ကိုယ္ ကၽြန္မလည္း
ေသခ်ာ ေရရာ မသိပါဘူး။ အဆိုေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ေကာင္းေကာင္း ျမင္ဖူးခ်င္ရံု သက္သက္ပဲလို႕ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မ
ေတြးထင္ေနမိတယ္။
လြန္ပါေစ အလြမ္းညေတြ
လြန္ပါေစ လြန္ပါေစ
ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး ရာသီဥတုက ေနလို႕ေကာင္းေနေပမယ့္ ညပိုင္းမွ အေအးဓာတ္က လံုးလံုးေပ်ာ္ကမသြားေသးတတ္ဘူး။
ငွက္ကေလးဟာ သီခ်င္းေတြ တစ္ပုဒ္ျပီး တစ္ပုဒ္ သီဆိုလို႕။ ကၽြန္မရဲ႕ ညကမာၻေလးဟာ ငွက္ကေလးရဲ႕ သီခ်င္းသံေလးနဲ႕ သာယာ
ျငိမ့္ေညာင္းလို႕။
@
ၾကာသပေတး ေသာၾကာ
ခ်ိဳးကေလး ကူသံသာ
@
အဲ့ဒါ ဆက္ ေလ လို႕ ရန္ကုန္က ခဏ ျပန္လာတဲ့ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ သမီး အစ္မၾကီး ေျပာမွ ငွက္ကေလးရဲ႕ နာမည္ကို သိရတယ္။
ဆက္ ဟုတ္လား နာမည္ကလည္း တစ္လံုးတည္းလား လို႕ ကၽြန္မက အတြန္႕တက္ျပီး ေမးၾကည့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ညီမရဲ႕ သူနဲ႕သိတဲ့
ခင္တဲ့သူတုိင္းက အဖ်ားဆြတ္ေခၚတဲ့နာမည္ နာမည္အရင္းက လင္းဆက္ တဲ့ အစ္မတို႕နဲ႕ ဆယ္တန္း အတူတူေအာင္တာေလ။
အင္း ဆက္ က စာေတာ္တယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့။ ေဆးေက်ာင္း၀င္တယ္ေလ။ ေနာက္ပိုင္း သူတို႕ တြဲေနၾက သူငယ္ခ်င္း ေတြ
ဘာျပႆနာျဖစ္ၾကတယ္မသိဘူး ဆက္ တစ္ေယာက္ ေပေပေတေတ ျဖစ္သြားတယ္။ ေဆးေက်ာင္းကေန လည္း စာေမးပြဲေတြ က်လြန္း
လို႕ ထြက္လိုက္ရတယ္ အေ၀းေသင္ ေျပာင္းသြားတယ္ ေျပာၾကေပမယ့္ ေက်ာင္း ဆက္တက္ပံု မေပၚပါဘူး လို႕ အစ္မၾကီးက ေျပာေတာ့
ကၽြန္မ စိတ္ထဲ အစိုင္အခဲ တစ္ခု ၀င္ေရာက္သြားသလို ဆုိ႕နင့္ မြန္းၾကပ္သြားတယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕က ဘာျဖစ္တာလဲ အစ္မ ။
အဲ့ဒါေတာ့ အစ္မလည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ သူတို႕ ငယ္ငယ္ေလးကတည္း အတူတူ ေပါင္းလာတယ္ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ရွိတယ္ေလ။
ေကာင္ေလး သံုးေယာက္ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္။ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း ဘာျပႆနာျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာေတာ့ သူတို႕ကလြဲျပီး ဘယ္သူ
မွ မသိၾကရွာဘူး။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဆက္ အပါအ၀င္ အဲဒီငါးေယာက္စလံုး အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ဒီျမိဳ႕ကေန ထြက္သြားၾကတယ္။
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ နုိင္ငံျခား အထိ ေျပာင္းသြားၾကတယ္ဆိုလားပဲ။ ေအာ္ ဟုသာ ကၽြန္မ
ျပန္ေျပာမိတယ္။ ဘယ္လို ခက္ခဲမႈေတြက ကၽြန္မရဲ႕ ငွက္ကေလးကို အေပအေတ ျဖစ္ေစခဲ့တာပါလိမ့္လို႕ ကၽြန္မ ေတြးေနမိတယ္။
အခုလည္း ဆက္ ဒီျမိဳ႕ကို ဘာလာလုပ္တယ္ မသိဘူး။ ကေလးေတြနဲ႕ေပါင္းျပီး ေပါက္တက္ကရလုပ္ဦးမယ္တူပါရဲ႕။ သူတို႕အဖြဲ႕ထဲမွာ
ဆက္ တစ္ေယာက္က လူခ်စ္လူခင္ အေပါဆံုးပဲ။ ဆက္က ေဖာ္ေရြတယ္။ ေပ်ာ္တတ္တယ္။ ဟာသဥာဏ္လည္း ရွိတယ္။ သူနဲ႕ေတြ႕တဲ့
လူတုိင္း သူ႕ကို ခ်စ္ၾက ခင္ၾကတယ္။
ဘယ္ဆီကို မင္းေရာက္ေနလဲ
ဘာေတြကို မင္း လုပ္ေနမလဲ
ကၽြန္မရဲ႕ ငွက္ကေလးကေတာ့ သီခ်င္းေတြ သီဆိုလို႕ ေကာင္းတုန္းပါပဲ။ ညီမက ဆက္ ကို စိတ္၀င္စားလို႕လား လို႕ အစ္မၾကီးက ေမး
ေတာ့ ကၽြန္မလည္း အင္းဟုတ္တယ္ ဆိုျပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖလိုက္မိတယ္။ ေအာ္ေအာ္ ဆက္ က ေခ်ာပါတယ္ လို႕လည္း သူ နားလည္
သလို ေကာက္ခ်က္ ခ်ေလတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မမွာ မေနသာဘဲ အဲ့လို မဟုတ္ဘူး အစ္မရဲ႕။ ကၽြန္မ သူ႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ တစ္ခါမွ
မျမင္ဖူးဘူး။ သူ က သီခ်င္းဆို သိပ္ေကာင္းလို႕ စိတ္၀င္စားမိရံု သက္သက္ပါ။ လို႕ ရွင္းျပေတာ့ အင္း ဟုတ္တယ္လို႕ ျပန္ေထာက္ခံ
တယ္။ စိတ္၀င္စားရံုက ျပႆနာ မရွိပါဘူး ညီမရဲ႕ ။ အဟင္း ခ်စ္မိရင္ေတာ့ သိပ္မေကာင္းလွဘူး မိန္ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေလ
လို႕ ဆက္ေျပာျပန္တယ္။ ခ်စ္တယ္ မခ်စ္ဘူးဆိုတာ ညီမ သိပ္မသိဘူး။ ဆိုလိုတာက ညီမအေနနဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို မသိဘူး။
အခ်စ္ဆိုတာ ဒီလို အသံ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခုခုကို ၾကားလို႕ ျမင္လို႕ စြဲလမ္းရံုနဲ႕ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ အရာလို႕လည္း ညီမ မျမင္ဘူး။
စြဲလမ္းမႈနဲ႕ အခ်စ္ဟာ သီျခား ျဖစ္တည္မႈကိုယ္စီနဲ႕ ရွိၾကတယ္လို႕ ညီမ ျမင္တယ္။ ခ်စ္လို႕ စြဲလမ္းတာ စြဲလမ္းလို႕ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ဆင္ျခင္တံုတရားကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးမခ်နုိင္တဲ့လူေတြပဲ ျဖစ္တတ္တဲ့ အမွားလို႕ ညီမ ျမင္တယ္ လို႕ ကၽြန္မ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း
ေျပာျပမိတယ္။ ေျပာျပီးမွ ငါ လွ်ာရွည္မိျပန္ျပီလို႕လည္း ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မ အျပစ္တင္မိျပန္တယ္။ အစ္မကေေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ
ေခါင္းေလး တညိတ္ညိတ္ လုပ္ရင္း ငွက္ကေလး ရဲ႕ သီခ်င္းသံကို နားေထာင္ေနသလိုလို နဲ႕ နံရံကို ေငးေနေလရဲ႕။
ဒီညဟာ ေကာင္းကင္မွာ ေသာၾကာၾကယ္ ေတာက္ပနုိင္မယ့္ ေနာက္ဆံုးည ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေနာက္ေန႕ ေရာက္မွ ကၽြန္မ သိခဲ့ရတယ္။
@
စေန မွာ မလာအား
ခ်ိဳးကေလး ျပန္လို႕သြား
@ @ @
မိုးအိမ္လူ
၁၇ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၁
ည ကိုးနာရီ ထုိးျပီး တစ္မိနစ္
#..# ၂၀၀၉ ၊ ၂၀၁၀ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူ ေကာင္မေလး အေဆာင္ေရွ႕မွာ သီခ်င္းဆိုခဲ့တာေတြကို အမွတ္ရရင္း အိပ္မက္ရွည္တစ္ပုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္ အစ ဆြဲထုတ္မိသြားျပီ။ #..#
No comments:
Post a Comment