စစ္တမ္း
စိတ္လို လက္ရ အမွားေတြနဲ႕
က်ဥ္းက်ပ္သြားတဲ့ စိတ္ဧရိယာ 24
ခံစားရတာ မေကာင္းတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ
သီခ်င္းေတြ ( ဘာမွ ငါ မၾကားခ်င္ဘူး မသိခ်င္ဘူး
ငါ့ဘ၀ကို ငါ့ဆီေပးပါ..။
ျဖဴစင္ခ်ိန္ေတြ ျပန္မရဘူး
အေရာင္ေတြ ေပစြန္းလို႕
ငါ့ဘ၀ ယံုနုိင္သူ မရွိေတာ့ ) ဆိုညည္းမိတဲ့ အေျခအေန တစ္စိတ္တစ္ေဒသဟာ
ေမွာင္ရိပ္ထုိးတဲ့ ဘ၀ရဲ႕ အပိုင္းအစ ေတြအျဖစ္
အသက္ေတြလည္း ျပန္ျပန္ ငယ္မသြားေတာ့ဘူး
ျပန္ျပန္ ငယ္မသြားတဲ့ အသက္ေတြကို ဆြဲဆန္႕ထုတ္ရင္း
တံဆိပ္ေတြ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ( ကဗ်ာဆရာ။ အင္ဂ်င္နီယာ ။
ခပ္ေၾကာင္ ေၾကာင္။ ဘာမွမသိ )
ရွာရမလား မရွာဘူးလား လိုခ်င္မိသလား မလိုခ်င္မိဘူးလား
ဒီလို လစ္ဟ ေနတဲ့ စိတ္ကြက္လပ္ေတြ လည္း
ေန၀င္ေနထြက္ မရႈရိႈက္သင့္တာေတြပဲ ျပည့္ေနတဲ့
တစ္ဦးပိုင္ ေလထုထဲ
အညစ္အေၾကးေတြမွန္း သိသိၾကီးနဲ႕
ခႏၶာ ထဲ ထုိးထည့္ေနမိ
ဒီလိုပဲလား ဒီလိုပဲလား D လိုဆိုရင္ေတာ့
ဘ၀ဟာ မလွေတာ့သလို အသက္ရႈရတာလည္း မလွေတာ့ဘူး
ဆိုလိုရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ကိုယ့္ဘာသာ ရွာေဖြ ေဖ်ာက္ဖ်က္ရင္း
( ကဗ်ာေတြ ေရးခ်င္တဲ့စိတ္ကို မရဲရင့္နုိင္မႈက အေသသတ္တယ္။
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအလုပ္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္နုိင္မႈကို
၀ါသနာထဲ အန္အန္ခ်ရတဲ့ ေန႕စြဲေတြအတြက္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လိပ္ျပာမလံုမႈေတြ ခဏခဏ ။ )
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ေတြမွာ ဆုေတာင္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္/ငါ ထဲက
အတၱ/ ေလာဘ / မာန္မာန / ေမာဟ မ်ား။
မိုးအိမ္လူ
No comments:
Post a Comment