မရပ္မနား ေမာင္းႏွင္ခဲ့တဲ့ အင္ဂ်င္
တေရးအိပ္လိုက္ေတာ့ ရနံ ့လန္းလန္းေလးေတြ ဖူးပြင့္
ဒါဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ပဲလို ့ မွတ္ယူတုိင္း
ရာသီဥတုက ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ တိမ္ေတြ အထပ္ထပ္
သက္ဆိုင္ရာ ေန ့နံမွာ ရပ္ရင္း ယၾတာမလိုတဲ့ လူ ဆိုပဲ
ေရေမ်ာကမ္းတင္ ကံၾကမၼာဆုလာဘ္ေလးေတြနဲ ့
အိပ္မက္ေတြ ရွည္ခဲ့တဲ့ ဇြန္ျဖဴရနံ ့ လႈိင္လႈိင္ေတြ
လႊင္ပစ္ဖို႕ ့ ၾကိဳးစားတိုင္း ျပဒါး ေနာက္က အသံထြက္
စိတ္ေတြလည္း ရစရာ မရွိေတာ့ဘူး
ေထာင္တုိင္း ေၾကရလြန္းလို႕ ့ ကိုယ္လည္း ေပ်ာက္
ရထားတစ္စင္းနဲ ့ သံသရာ ပတ္ရင္း
ရထားေခါင္းတုိင္က တိမ္ေတြနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ခဲ့
ျဖစ္နုိင္ရင္ အာကာသထဲကို သြားထားခ်င္တယ္
တစ္ရက္မွာ တစ္ခါပဲ တခါး လာေခါက္တယ္
အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ေတာ့ အဲဒီေန ့ဟာ ေသြးထြက္သံယို မ်ားတာပဲ
ေျခေထာက္ေအာက္မွာ ခဏခဏ ကၽြံတတ္တဲ့ ေျမၾကီး နဲ ့
ေခါင္းေပၚမွာ ခဏခဏ ျပိဳတတ္တဲ့ ေကာင္းကင္က
အျမဲတမ္း အခ်ိန္မေရြး တာ၀န္ ေက်ပြန္ ထမ္းေဆာင္ဖို႕ ့ အဆင္သင့္
အ၇က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ ့ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ့စြမ္းေဆာင္ရည္ကို တိုက္ဖ်က္
မသင့္ျမတ္တာေတြ အေရာင္ပိုေတာက္လာျပီး
သင့္ျမတ္တာေတြ အေငြ ့ပ်ံ
ေန ့ေန ့ညည ေႏြေႏြ မိုးမိုး နံနက္ ညေန
ကာလေတြကို တြက္ခ်ိန္ရင္း
အမွားမ၇ွိတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈေတြက
မ်က္ေတာင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကတယ္။
မိုးအိမ္လူ
No comments:
Post a Comment